Dé (her)ontdekking van trage wegen in Kortrijk #coronaproof

GIJ ZULT TRAGER LEVEN

Weet je wat zo leuk (alhoewel het gebruik van het woord ‘leuk’ misschien in deze tijden niet zo gepast is) is aan verplicht worden om trager te leven; om even verplicht te worden uit die ratrace te stappen; om zonder horloge te leven; om even het verbod te krijgen om de koning met vier wielen louter en alleen voor het vertier te gebruiken?

Dat je uitgenodigd wordt om je plezier en vertier dicht bij huis te zoeken; heel dicht zelfs. Op wandelafstand zelfs. Sinds enkele dagen is het een feit. No more wheels… toch geen vier wielen tegelijkertijd; no can do ! Sprinten wordt wandelen en wandelen wordt slenteren.

START BIJ ONZE VOORDEUR

Sinds een paar dagen rekenen we niet meer in kilometers of halve uren tot ons museum of tot een andere te ontdekken stad om uit te maken of een namiddaguitstap nog snel haalbaar is. Nee, de start van onze avonturen ligt simpelweg aan onze voordeur. Zo eenvoudig kan het zijn.

Sinds een paar dagen geraken we écht niet verder dan een paar kilometers van die voordeur, het mag niet. Punt. Toegegeven, het heeft in ons hoofd wel wat aanpassing gevergd.

Maar de instructies van Brussel waren klaar en duidelijk. Alles wat niet noodzakelijk is, is verboden. En nee, hoe we het ook draaien en keren, het bezoeken van een andere stad (bijna had ik geschreven ‘het bezoeken van dit of dat nieuw museum’, wat stom zou zijn want alles is natuurlijk potdicht) of een wandeling in een nog niet verkend natuurpark is heel leuk, heel verrijkend maar helemaal niet noodzakelijk. Zeker niet als we hier aan onze achterdeur de Kortrijkse velden in één-twee-drie kunnen doorkruisen.

KOMENDE WEKEN

En dat is nu net hetgeen wij -minstens- de komende weken zullen doen.

Verbazend hoe snel je aan die restricties gewoon geraakt, er vrede mee neemt en er het beste van tracht te maken. En dat lukt; er zijn ergere dingen in het leven.

ELK NADEEL HEB ZIJN VOORDEEL

Zoals de legendarische voetbaltrainer met zijn gevleugelde woorden zei: ‘elk nadeel heb zijn voordeel’; zo ook dit allemaal.

Meer nog, het is heel leuk, heel verrijkend en bovenal heel gezond ! We ontdekken plekjes in de buurt waar we nog nooit geweest zijn. Binnen enkele weken kennen we elke straat, elk steegje en elke wegel bij naam en toenaam. Al nemen we hier misschien wel té veel hooi op onze vork…

FRISSE NEUS 7 EN 8 : CHECK

Waar we gisteren in de regen onze bescheiden kilometers maalden, werden we vandaag overgoten door een fijn, bij wijlen wel fris maar zalig, lentezonnetje. Kon niet beter zijn op deze eerste lentedag.

We gingen richting Bellegem en (her)ontdekten dat er overal tussen de velden en weiden door wel zogenaamde ’trage wegen’ zijn. Met klinkende namen als ‘Kapellepad’, ‘Suikerij’, ‘Manpad’ of ‘Kruisstraatje’, geven de naambordjes onmiddellijk voer voor de nodige gesprekken onderweg. Waar zou de naam vandaan komen? Waarom ligt dit hier? Hoe komt het dat sommige paadjes, zoals bijvoorbeeld het ‘Audettepad’ gesloten zijn? Grappige of serieuze discussies, geïmproviseerde antwoorden en speculaties, dat wel, maar helaas vonden we nergens een antwoord. Nieuwsgierig als we zijn, stellen we je dus graag de vraag naar het wie, wat, waarom van deze namen. Dus als iemand bij Stad Kortrijk of de straatnamencommissie ons kan helpen, graag. #durftevragen

Nu denken welke richting we voor dag 9 uit zullen gaan; wat uiteraard – I Know – een luxeprobleem is…In ieder geval, onze wandelingen zijn nog steeds allemaal #coronaproof.

Dus, woon je in Kortrijk, aarzel dan niet om die frisse neus tussen de velden te halen. En woon je wat verdere van Kortrijk, doe je het maar na het corona-tijdperk !

#staysafe