DIJON – de stad van de mosterd, de uiltjes, maar ook van de Bourgondiërs !

DIJON WAS (en is) MOSTERD

Dijon deed bij ons altijd al een belletje rinkelen, al was het eerder op culinair vlak. Wie kent er dan ook niet la Moutarde de Dijon, de mosterd dus.

Ondanks het feit dat we al wel vaker deze hoofdstad van het departement Côte d’Or gepasseerd waren, hadden we de afrit nog niet genomen.

MERCI HÉ, BART VAN LOO

Op algemeen verzoek van onze kinderen deden we de stad tijdens onze roadtrip deze zomer uiteindelijk toch aan.

Hoe komt dit? Waarom wilden zij absoluut naar deze stad gaan? De pluimen hiervoor moeten we exclusief op de hoed van Bart Van Loo zetten. En het mogen van die exuberante Bourgondische pluimen zijn 😉 .

Je moet maar eens proberen om aan de lokroep te weerstaan wanneer geschiedenis een van onze stokpaardjes is en wanneer je naar de podcast over De Bourgondiërs van Mister Van Loo himself luistert. Als er iemand zijn publiek kan inspireren, motiveren en begeesteren, is hij het wel. En vandaar dus dat we wel in Dijon moesten stoppen toen bleek dat we deze stad ergens op onze route wel zouden voorbijrijden.

LAATSTE STOP

En zo komt het dat Dijon de laatste stop op onze zomervakantie werd. En dat hebben we ons niet beklaagd, integendeel. De stad heeft ons van de eerste seconde in zijn armen gesloten.

Aangekomen in ons appartement, besloten we  nog eens te voet de stad in te duiken. Dat er een prachtige ondergaande zon was én de vele terrasjes lekker gezellig vol zaten en we er konden genieten van een hapje en drankje opgeluisterd door live-muziek, hielp hier natuurlijk in niet onbelangrijke mate aan.

LA CHOUETTE DE DIJON

Het oude centrum van Dijon is op zich niet zo groot. We hebben dat makkelijk verkend door de uiltjes te volgen. De uiltjes zijn eigenlijk koperen tegeltjes met een uiltje op, het symbool van de stad, die ons de weg toonden doorheen de stad en ons langsheen de belangrijkste plaatsen liet passeren. Van de Porte Guillaume, over het Parc Darcy met de Beer van Pompon, tot de Eglise Notre Dame met boven aan de toren… Manten en Kalle (voor Kortrijkzanen geen onbekenden) maar ook aan de Noordzijde dé Chouette de Dijon; we passeerden het allemaal. Ideale wandeling dus om de hotspots ineens allemaal te zien. LET OP: de legende gaat dat het aanraken van de Chouette je geluk zal brengen. MAAR … enkel als je die met je linkerhand aanraakt ! Een verwittigd man is er twee waard.

DIJON = DE HERTOGEN VAN BOURGONDIË

Natuurlijk kwamen we ook voor al dat fraais naar Dijon. Maar dat was niet het hoofddoel.

Nee, we waren naar de ‘Rijke weduwe van de Hertogen‘ afgezakt net om de erfenis van de Bourgondische hertogen te bewonderen. We gingen hiervoor natuurlijk naar het Musée des Beaux-Arts de Dijon in het vroegere paleis van de Hertogen van Bourgondië.

De praalgraven van de Filips de Stoute, Jan zonder Vrees en van Margaretha van Beieren, zijn van uitzonderlijk vakmanschap. De ene pleurant is zeker niet de andere. Mythisch, imposant en natuurlijk heroïsch. En dat allemaal gemaakt door de oa beeldhouwer van Filips, Claus Sluter. Van die man staat er trouwens een standbeeld op het binnenplein van het museum.

Dit bezoek aan dit onderdeel van het museum, was de perfecte afsluiter na de podcast; van sfeerschepping gesproken dus !

MUSEUM

Het museum is echter veel meer dan enkel die praalgraven; zo veel meer !

Zo goed als elke stroming binnen de kunstgeschiedenis komt wel ergens aan bod. Van oerklassieke tot hypermodern. Kortom, een heel indrukwekkende collectie.

AANRADER ? 

Absoluut. Dus de volgende keer als je op weg naar het warme zuiden, Dijon op de bordjes ziet staan, sla je gewoon af en maak je een tussenstop !