Acht augustus 1956, een dag om nooit te vergeten. 262 mensen zouden nooit meer levend bovenkomen uit de mijn van Marcinelle. Een banale menselijke fout is de aanleiding, maar de echte schuldige was de verouderde installatie en de arbeidsomstandigheden. Deze grote UNESCO-site bevat naast de mijn ook een industriemuseum en een glasmuseum.
Aan de hand van zeer goede audiofoons word je meegezogen in de geschiedenis. De ramp komt weer tot leven, maar ook het harde leven van mijnwerkers, de Italiaanse gastarbeiders en hun reis naar het Noorden en de werkomstandigheden. Zeer verhalend gebracht en zeker boeiend voor groot en klein.
Het industriemuseum kijkt terug op de staalindustrie in Wallonië, maar evengoed op de chemie, boekdrukkunst en de sociale conflicten. Daarnaast is er een glasmuseum dat voorbeelden van glas bevat zowel vanuit de oudheid tot het hedendaags werk. Er is ook een atelier aanwezig waar glasblazers en kunstenaars aan de slag kunnen.
Eenmaal alles bekeken, kan je nog even een stevige wandeling doen. Langs de site kan je doorstappen naar de terrils en krijg je als beloning na de flinke klim een mooi uitzicht over de omgeving. Andere terrils doemen op aan de einder en breken het landschap.
absolute aanrader!
