Op zoek naar de geheimen van de loge – Museum Vrijmetselarij in Brussel
Van Kortrijk naar Brussel
Er zijn zo van die gevels die door hun soberheid bijzonder veel mysterie en mystiek uitstralen. In het centrum van Kortrijk is er ook zo eentje. We hebben het natuurlijk over de gevel van L’Amitié, een van de loges uit het Grootoosten van België, een tempel dus van de vrijmetselaars.
Zijn we nieuwsgierig? ’t Zal wel zijn! Punt.
Mocht het kunnen, dan waren we gewoon eens een vlieg achter die gevels.
Dat er een zekere zweem van geheimzinnigheid rond het wel en wee, rond het doen en laten, rond wie-wat-waar van de vrijmetselaars hangt, is een serieuze understatement. En toen ontdekten we dat er in Brussel een museum rond die Vrijmetselarij bestaat. Daar moesten we naartoe!
Wat? Een museum over de loge??
Een museum over de loge, over de vrijmetselarij, over de masonry.… We wilden wel eens gaan kijken of de geheimen van het broederschap daar werden onthuld.
Het museum vind je in het prachtig gerestaureerd, neo-classicistisch gebouw van Hôtel Dewez in de Lakenstraat; opnieuw pal in het centrum dus. Maar eerst de auto ergens aan de bomen hangen 😉 .
Parkeren in hartje Brussel
Zoals in elke grootstad, komt de vraag altijd wel opborrelen: waar gaan we parkeren. Nog nooit is dat een bron van stress geweest. Laten we wel wezen, het is een illusie om te denken dat je ergens in de straten van Brussel een parkeerplaatsje zult scoren. No stress dus. Gewoon eventjes op voorhand uitzoeken waar er parkings zijn. En die zijn er genoeg! En vaak ontdek je hierdoor enkele verrassende kantjes van de stad.
Parkeren deden we lekker makkelijk in de Parking Alhambra, net om de hoek in de Emile Jacqmainlaan. We moesten dus enkel het leuke Vander Elststraatje (zo een heel leuk typisch Brussels steegje) door om vlak bij het museum uit te komen.
Toch eventjes zoeken…
Gelukkig hadden we vooraf opgezocht hoe de gevel van het museum er uit zag. Aan de gevel kan je namelijk absoluut niet zien dat er een museum achter steekt. Behalve een klein bordje aan de gevel, is er geen enkele vlag of banner die verraadt dat er in dit gebouw een museum steekt.
Discretie is een van de leidmotieven van de loge en dat werd duidelijk ook hier in hun gebouw doorgetrokken.
Het mystieke avontuur kon dus beginnen.
Audiogids – yes
Aan het onthaal kregen de kinderen een leuke zoektocht waarmee ze tijdens het bezoekje wel zoet waren. En er was een audiogids ! Tuurlijk namen we die met beide handen aan. En toegegeven, eigenlijk had je die wel nodig om het vertelde verhaal te begrijpen. Anders kijk je naar bijzondere voorwerpen of schilderijen zonder te weten waar je naar kijkt. Die 2 EUR per audiogids was dus zeer goed besteed.
Wat is de loge nu eigenlijk?
Helaas werd onze hoop om klaarheid te krijgen in het verhaal van de loge ijdele hoop. Maar als we erover nadenken, is het eigenlijk niet meer dan normaal. Discretie en zo…, je weet wel.
Toch kwamen we wel veel te weten over de geschiedenis van de loge, hun gebruiken, hun speciale gebruiksvoorwerpen, hun prachtige geborduurde schootsvelletjes of de symboliek achter bepaalde gebruiken en voorwerpen. En natuurlijk kregen we de boodschap mee dat de achterdocht die er toch wel rond de loge heerst, eigenlijk ten onrechte is. Het is gewoon een groep gelijkgestemden die naar een eerlijker en rechtvaardiger samenleving streven.
Wist je trouwens dat de glazen waaruit zij tijdens het broedermaal drinken een speciale bodem hebben zodat de glazen na het proosten met de nodige kracht terug op tafel te zetten. Leuk om weten, hé.
Curieuzeneus en mosterdpot
Het Museum van de vrijmetselarij is er dus eentje waar je misschien wel met veel meer vragen naar buiten komt dan je binnen ging. In elk geval is de curiositeit rond het onderwerp aangewakkerd. We gingen dan ook – zoals wel vaker – met een boek onder de armen terug naar huis.
En weet je? Het is helemaal niet erg dat vele geheimen gewoon voor buitenstaanders geheim blijven. Het zou toch jammer zijn mocht de zo hard bewaakte discretie met een bezoekje aan dit museum onthuld worden.
En wat vonden de kinderen?
Toegegeven, het is geen eenvoudig museum voor jonge kinderen. Onze tieners luisterden niettemin gretig naar de audiogids en vonden die wel interessant. Niet alles werd beluisterd want soms waren de verhalen wel wat lang, maar – net zoals de grote mensen – pikten ze er uit wat ze wilden. Allemaal goed. Vrijheid, blijheid, hé. Niets moet in een museum, nooit. Alleen zo blijft het ook voor de tieners leuk en interessant (toptip van ervaringsdeskundigen !)
En de kinderen, die vonden alle mystiek eigenlijk wel leuk.
sidenote: we denken toch dat de kinderen minstens 9 jaar moeten zijn om dit museum te bezoeken.
sidenote 2: het museum is geen al te groot museum. plan dus gerust ook een fijne wandeling in Brussel of een bezoekje aan een volgend museum in Brussel (*wink wink*). Brussels is always a good idea !
Dat interesseert me ook geweldig!!!