Was het nu Moorsele of Moorslede?
Dadizele; een deelgemeente van Moorslede… of is het nu Moorsele? We moeten toch altijd even nadenken. Wie ooit beslist heeft om twee gemeentes met zo een ultra-gelijkaardige naam naast elkaar te leggen, moet toch ook een sterke triple gedronken hebben.
Nee, voor eens en voor altijd… Dadizele is een deelgemeente van Moorslede. Zo, nu vergeten wij dit nooit meer. Fingers crossed…
Geen onbekende
Dadizele is geen onbekende voor ons. Alhoewel, onze bezoekjes aan familie of onze verplaatsing naar de lokale voetbalterreinen maakt natuurlijk niet dat we Dadizele écht al kenden. Tijd om dit ietwat bij te stellen dus. Niets wat ons nu op andere gedachten kon brengen, zelfs niet de paar – af en toe dreigende – wolken en het beetje miezerregen.
Belletje
Dadizele zal bij velen wel enkele belletjes doen rinkelen, van een welbepaalde bloemenwinkel, over het helaas teloor gegane Dadipark, tot de Basiliek met het rosarium, de grote en de kleine ommegang en de grappige bijnaam van de inwoners, zijnde de Pompeschitters.
Het is dan ook niet verwonderlijk dat er in en rond Dadizele een wandeling uitgestippeld werd met de ronkende naam De Pompeschitterswandeling.
In Vlaamse velden
De wandeling van iets meer dan 8.5 km bracht ons doorheen de velden rond het dorp. Geen tegelpaden dit keer, maar paden uit aangestampte aarde, volgroeid met de mooiste wilde bloemen of paden verstevigd met allerlei stenen en keuken – of badkamervloertegels die op zich al een eigen geschiedenis zouden kunnen vertellen. Heel rustig en autovrij. Detail: voor diegene die de kinderen graag een step laten meenemen… niet doen… de paden lenen zich er niet echt toe. Maar het is dan ook een wandeling en geen steptoer 😉
Zoals het een bedevaartsoord betaamt, zijn de kapelletjes die je op de wandeling tegenkomt, niet op één hand te tellen. Meer nog, de kapelletjes staan er niet zomaar maar maken deel uit van de bekende Grote Ommegang. En ja, de Kleine Ommegang is er ook en die kom je op de wandeling ook tegen. Waar? Daar moet je maar zelf achter komen 😉 .
Nooit te oud om te leren
Leuk aan de wandeling is dat je toch hier en daar iets bijleert en dit vooral op het stukje van de route dat door het centrum van het dorp passeert. Het verhaal achter de pompeschitters, de gevolgen van de ligging van het dorp pal op de frontlijn van 14-18, de Spaanse toren, Ridder Jan,… je komt er hier en daar wel iets over te weten.
En als je verloren denkt te lopen, dan moet je gewoon eens goed rond je heen kijken op zoek naar de torens van de Basiliek. Die staat altijd wel ergens aan de horizon te prijken. Lekker makkelijk toch.
