BELGIAN SUMMER
Een Belgian Summer afsluiten met een weekendje in de ‘Ville Ardente‘ (vurige stede) geef toe… het kan slechter.
#summer2020 zal niet gepaard gaan met een tripje richting de Baltische Staten waarbij Finland en zelfs Rusland naar ons zouden gelonkt hebben en de #summer2020 zal ons ook helaas ook niet richting Polen brengen.
Nee, #summer2020 zal tot onze laatste snik geboekstaafd staan als de zomer van de #staycation en de #belgiansummer. Niet erg. Plannen zijn maar plannen en kunnen perfect aangepast worden (hoe zuur het soms wel was, maar then again… first world problems…) en we hebben het geluk dat we in een heel divers land leven.
Alles was mogelijk maar één afspraak werd wel gemaakt: we zouden er op uit trekken, zo veel als mogelijk. We zouden ons land binnenstebuiten keren (toch die regio’s waar het mocht). Dus een Belgian Summer met hoofdletters, een zomer om U tegen te zeggen.
Op naar Luik
En zo beslisten we aan het eind van de zomervakantie om er nog eens een weekendje aan te breien, een weekendje Luik om daar op zoek naar dat extra vakantiegevoel.
Een dikke vette aanrader als je het ons vraagt. En wil je ook eens flaneren en genieten in deze stad aan la Meuse, dan geven we hier alvast onze hotspots ! ’t Amusement ! (en laat het ons zeker weten.)
Hotspots in Luik
1. Stadswandeling
Of course (euch… bien sûr)…
Het lijkt misschien zo simple comme bonjour (excuse my French) en dat is het ook. Geen betere manier om de sfeer van een stad op te snuiven dan je volledig in deze stad te laten onderdompelen. Gewoon gaan met die banaan…
We vonden een wandeling op www.reisroutes.be die ons alle highlights zou laten zien; van parken, over monumenten, tot kerken en natuurlijk dé trappen en de rivier. Hier en daar deden we zelfs nog een ommetoertje zodat de beloofde 11 km er uiteindelijk een kleine 14 werden. Perfect te doen; ook met tieners 😉 .
Én we hadden zelfs tijd om ergens in een rustig hoekje van de markt (volledig coronaproof) een hapje te eten, om op een bankje van het eigenste moment te genieten én om een museum te bezoeken. Geen rush, geen hurryhurry maar puur genieten en een worden met de gastheer.
* * *
2. Gare de Liège Guillemins
Wedden dat, als je Luik in 5 begrippen moet beschrijven, het station ook in het lijstje voorkomt? Beslist wel !
Niemand kan naast het gigantische, futuristische, uitdagende en gedurfde station kijken. Je hoeft dus niet naar Santiago, Valencia, Dublin of Rio te reizen om een creatie van Calatrava te bewonderen. Loop gerust in en rond het fenomenale bouwwerk. elk hoekje is weer wat anders. Elke minuut van de dag zien de vele lijnen of schaduwen er verrassend anders uit.
Fascinerend om te zien. Het verhaal achter dit station, de bluf van de architect, de financiële uitspattingen zijn voer voor een boek dus hier gaan we daar niet op in…
* * *
3. Cité Miroir
Midden in de stad, waar vroeger hét badhuis van de streek was, kan je nu Cité Miroir bezoeken. Noem het alsjeblieft geen museum want dat wil het niet zijn. Het is – zoals het zichzelf omschrijft: een lieu d’exception mis au service de la mémoire, de la citoyenneté et de la culture en plein centre de Liège. Een oase van herinnering dus.
Je kan de vaste expo’s bezoeken, de tijdelijke tentoonstelling meepikken of je kan gewoon – zoals wij – nieuwsgierig zijn naar de architectuur en een kaartje voor de tijdelijk tentoonstelling kopen om binnen te kunnen gaan in het zwembad.
Niet enkel de façade van het gebouw ziet er ongewoon uit – gigantische ramen op de verdiepingen en de lay-out van een oude bushalte onderaan – maar ook binnen is het wel bijzonder: een zwemdok vind je ook niet elke dag op de vierde verdieping.
Een bezoekje waard, wat ook gezegd kan worden van de tentoonstelling over de Goulag die wij er konden bezoeken (helaas maar tot eind augustus te zien maar als de andere expo’s ook in die zin opgebouwd worden, smaakt wat we gezien hebben, naar meer.)
* * *
4. Montagne de Bueren
Huh? Wat. Het klinkt misschien niet bekend maar als we zeggen ‘de trappen van Luik‘ zal er wel een gigantische bel rinkelen.
We hadden al eens het gevecht met de 374 trappen met een stijgingsgraad van wel 30% aangegaan (lees het hier) en nu hadden we ons voorgenomen om die niet meer op te stappen. Je weet wel… eenmaal gedaan en je hoeft toch geen 2e keer die marteling te ondergaan. Maar echt waar.. eenmaal je daar onderaan de trappen staat, dan doe je die gewoon nog eens! Tuurlijk! Dus ja, die kuitenbijter kunnen we opnieuw afvinken.
* * *
5. Uitzicht
Eenmaal boven aan de trappen, kan je al genieten van een spectaculair zicht over de stad. Maar ga een klein beetje verder de heuvel op en beklim die luttele trappen van het Monument au 14 ième Régiment de Ligne. Het panoramische uitzicht daar is zeker die kleine extra klim waard.
Bekomen van de klim (en extra klim), moet je nog eens wat verder stappen, richting de Sentiers des coteaux de la citadelle. En daar … is er nog een beter zicht over de stad.
Van dit punt kan je de cortensstalen trappen downhill nemen om zo via de place des Déportés, oftewel Esplanade Saint–Léonard terug de stad in te gaan.
* * *
6. Impasses
Verborgen parels in de stad zijn altijd voltreffers.
Het loont meer dan de moeite om in de Rue Hors-Château op zoek te gaan naar een van de vele Impasses, aka idyllische en bij momenten sprookjesachtige steegjes. Zeg zelf… een steegje met de naam Impasse de l’Ange, daar wil je toch naar op zoek? En verborgen liggen ze zeker, die steegjes. Voor je het weet, loop je er zo voorbij. Goed kijken dus maar eenmaal gevonden, zal je het je niet beklagen. Beloofd !
* * *
7. De Maas
Luik wordt doorkruist door de Maas, la Meuse. En dan weet je het wel. In een stad met een rivier moet je altijd, altijd, maar echt a.l.t.i.j.d. genieten van het water.
Onder het standbeeld van Albert I te paard werd een perfect plekje gecreëerd. Maar ook aan de kant van Outremeuse is het op een van de vele authentieke bankjes heerlijk vertoeven. Doen dus. Turen naar de voorbij varende binnenschepen en genieten van een beetje dolce far niente aan de Maas.
* * *
8. Eglise du Sacré Coeur de Cointe – Monument des Interalliés
Je kan er niet naast kijken als je door de stad slentert. niet alleen een groen koperen koepel komt steeds weer in je vizier, maar ook een bizarre modern-ogende rechthoekige gigantisch hoge toren. Wij waren er heel snel door geïntrigeerd en besloten er naar op zoek te gaan.
Bleek het de koepel van de Église du Sacré-Coeur de Cointe te zijn, en de toren van het monument voor de geallieerde samenwerking (monument des interalliés). Ondanks de twee stijlen die haast haaks op elkaar lijken te staan, horen die twee wel degelijk bij elkaar.
Een buurtbewoner die verrast was ons er aan te treffen, lichtte ons wat toe. De kerk en de toren zijn eigenlijk één geheel en werden ergens in het interbellum gebouwd als herdenkingsmonument voor de samenwerking van de geallieerden: een religieus en een burgerlijk monument zij aan zij.
Ga zeker eens op zoek naar de hoekjes van de verschillende geallieerden. Ieder kreeg zijn hoekje en maakte er het zijne van. Lekkere kakofonie.
Deze – veilige – urbexsite is echt de moeite en staat volkomen terecht in onze lijstje van de hotspots. Leeg, desolaat, intrigerend.
Hier houden wij enorm van.
De kerk (in de volksmond ook gekend als de Basiliek de la Cointe of zelfs de Basiliek Sacré-Coeur) zou nu al jaren te koop staan en er zouden steeds weer nieuwe plannen zijn om er een hotel of conferentieoord van te maken maar tot nu toe sprongen alle pogingen tot herbestemming af. En tot dan, kan je er gewoon nog van genieten.
* * *
9. Kunst in de stad
Het valt misschien niet onmiddellijk op maar Luik loopt over van de publieke kunstwerken. Her en der in de stad tref je supermooie graffiti’s, fonteinen, klassieke, moderne of zelfs abstracte beeldhouwwerken aan. Je vindt zelf poëzie in de grond en op de muren.
Een gouden raad is dus om gewoon je ogen goed open te houden en je komt er beslist wel wat tegen.
* * *
10. La Boverie
La Boverie is altijd een aanrader. Toegegeven, nu deden we dit museum niet aan. We hadden er recent de expo rond Hyperréalisme bezocht (hier schreven we er over) . Die expo is nu ook net achter de rug. Maar we komen beslist terug om de volgende expo rond Warhol te bezoeken. Altijd de moeite waard om eens in La Boverie binnen te springen.
Vakantiegevoel gevonden!
De Vurige Stede heeft ons bijzonder kunnen bekoren. En hebben we dat vakantiegevoel gekregen? Absoluut. Maar dat vakantiegevoel zit natuurlijk ook voor een groot stuk tussen de twee oren. Niet makkelijk te vinden in deze tijden maar in een stad als Luik, lukte ons dit wonderwel.
Waar sliepen we?
We vonden een plekje om te slapen in het Ibis Style hotel centraal in Luik. Ideale uitvalsbasis voor deze citytrip. Perfecte locatie pal aan het station, eigen ondergrondse parking, goede kamers, heel goede bedden, corona-gewijs alles in orde en iedereen heeft zijn eigen ontbijt zodat de ongemakken van een buffet in deze tijden perfect uit de weg geruimd worden. Een hotel is altijd fijn maar als het hotel dan nog eens opgeleukt wordt met striphelden, is dat een dikke vette plus voor onze stripaddicts…
En voor de nieuwsgierigen onder ons: de bijnaam van de stad Ville Ardente of Vurige Stede heeft blijkbaar – zoals wij dachten – oorsponkelijk niets te maken met het temperament van de inwoners of met het withete vuur van de hoogovens van weleer. Nee, de bijnaam zou uit een boek van Graaf Henry Carton de Wiart komen; een boek waarin hij over de stadsbrand van 1468 vertelt. De naam werd later toch behouden en verwijst nu naar Luik als een plaats waar altijd plezier gemaakt wordt en waar de hartelijke Liégois een bourgondisch leven leiden. Ons vermoeden was dan toch niet zo verkeerd 😉 .
Super bedankt ! Ik ben fan van jullie😉
😉