10 tips voor een zorgeloze autovakantie

Autovakanties kan je enkel beleven als je de edele kunst van het autorijden onder de knie hebt. En hier geldt ook het principe: hoe meer je het doet, hoe minder stress. De eerste keer de grens over is spannend, de eerste keer pakweg Budapest of Belfast ook, maar eigenlijk is het altijd hetzelfde: de wegcode volgen en je komt netjes op je bestemming.

1. Bereid je (een beetje) voor…

Autorijden lijkt overal gelijkaardig maar toch heeft elk land zijn eigenaardigheden, dus zoek je kort best eens op welke verkeersregels je toch even in je achterhoofd moet houden. Iedereen weet dat je in Engeland aan de andere kant moet rijden en dat je best ene spiekbriefje maakt om die mijlen om te zetten naar kilometers, maar wist je dat je ook op de rondpunten moet voorsorteren, of dat voorrang van rechts er eigenlijk niet bestaat? En hoe zit dat nu weer met die dimlichten over het kanaal, moeten we hiervoor stickers kopen of heeft onze auto een knopje om dit te veranderen (geluk voor ons was het het tweede 🙂 )

Kortom, elk land heeft enkele nationale regeltjes, maar dit valt overal best wel mee. De lokale chauffeurs zijn ook maar mensen van vlees en bloed, dus waarom zou dat voor jou niet lukken?

Wil je meer weten, dan is de ANWB.nl een prima site om aan de slag te gaan.

2. …En de auto ook

Voor we vertrekken laten we de auto altijd even nazien in de garage. Koel- en Ruitenwisservloeistof, bandenspanning, olie,… Een kleine investering die je mogelijk miserie onderweg kan besparen. Monteer je dak-koffer zoals het hoort, ontdoe de auto van de kleine dingetjes die je niet nodig hebt op reis. In ruil vul je dit aan met extra spulletjes (je zonnebril, een verplichte reservebril, het paar reservesleutels van de auto, extra USB autoladers, een busje motorolie zodat je niet moet twijfelen over welk type je nu in je auto mag kieperen,… .

3. Een auto vol spullen

Naadloos komen we bij een volgend punt. Hoe krijg je al die spullen in je auto, en heb je toch nog plaats om comfortabel te zitten? Als je lang in de auto moet vertoeven, is comfort en persoonlijke ruimte onontbeerlijk. Daarom zitten onze kinderen nooit naast elkaar: er zitten er twee op de achterbank met een grote bak lectuur en spelletjes tussen, en in de koffer zit de derde spruit. Geen paniek, wij hebben een extra rij stoelen, dus dit is perfect in orde.

Nu eenmaal dat beslist is, dan kan je de rest van auto beginnen inladen, en dan kan er soms een ikea parking-gevoel opkomen: “hmm, dat gaat nooit lukken”. Daarom hebben we ook al enkele jaren een grote dak-koffer. Alle kledij kan dan daar in, en zo heb je plots weer een zee van plaats in de auto zelf.
Zijn we onvoorwaardelijke fan van die koffer? Nee, dat ook weer niet. Het doet zijn ding, maar is soms praktisch een probleem: Je geraakt bv niet meer elke parkeergarage meer binnen. (al goed dat we een stickertje op het stuur hangen met de totale hoogte van de auto). Natuurlijk kan je hem ter plaatse wel even demonteren, en dan ben je weer een stuk vrijer met de auto.

Indien je toch nog plaats te kort komt: denk aan de voorbije reizen en aan al wat je nodeloos hebt meegesleurd. Ook wij zijn al na 20 dagen terug thuisgekomen met diezelfde zak chips…

Qua voorbereiding is het er waarschijnlijk een beetje over, maar de Visa-kaart ligt vaak al netjes in datzelfde kleine bakje als altijd, klaar om de tolpoortjes in recordtempo te kunnen passeren.

4. Péage, milieuvignetten en tol

Over péage gesproken: Frankrijk, Oostenrijk, Italië,… In veel landen moet je betalen om over de autostrade te kunnen scheuren. Akkoord, dit kost geld, maar eigenlijk is dit niet meer dan normaal. In ruil krijg je (meestal) mooie autostrades, en bespaar je veel reistijd.

Sommige landen gebruiken vignetten en milieuzones, informeer je en koop deze zeker op tijd (eventueel al voor je vertrekt online) en gok er niet op dat je niet gecontroleerd zal worden, want dat risico is het echt niet waard. Zelf de Congestion Charge in Londen hebben we netjes betaald, en nooit klachten over gekregen.

Een beetje puzzelen met het aantal dagen dat je in een land vertoefd kan ook helpen, zodat je een goedkoper vignet kan kopen en weet je weer enkele euro`s te besparen. Of toch eens proberen die snelwegen vermijden zoals in Zwitserland, omdat zoals bij ons de bestemmingen Basel en Genève tegen de landsgrenzen aan leunden.

5. De stad in met de auto, of toch maar de metro

Veel chauffeurs vermijden de steden; te druk, te hectisch, parkeren is een nachtmerrie… Wel, in het begin hadden we ook die reflex. Aan de rand parkeren, en vervolgens met de metro of een ander spoornet naar Berlijn, Wenen of Parijs. Toch zijn we daar een beetje van teruggekomen. Als gezin van 5 is dit meestal niet zo veel goedkoper en verlies je toch ook kostbare tijd met wisselen.

Rij de stad in, ervaar de verschillende voorsteden met hun eigenheid (de metro knalt er gewoon onderdoor) en zoek je een goede ondergrondse parking. Ook dat is een beetje voorbereiding maar de avond daarvoor even wat reviews bekijken en je geraakt er wel uit. Waarom de ondergrondse parkings? Omdat correct langs de weg parkeren niet overal even duidelijk is, de auto blijft lekker koel en je moet niet nadenken hoe lang je daar gaat staan.

En bij het verlaten van de stad, kunnen de kinderen gelijk in hun cocon: schoenen uit en rustig een stripverhaaltje lezen op de Champs-Élysées. Als chauffeur neem je dan maar eens een andere weg, gewoon voor de lol 😊.

6. Hoe ver kan je rijden?

Een vraag die vaak terugkomt is: hoe ver kan je in één stuk rijden? Verwacht daar geen antwoord op te vinden op internet, en zeker niet een exact getal. Er is daar ook geen eer mee te halen, het heeft enkel invloed op je eigen reis. Vaak hangt dit af van vele factoren: de route zelf, wie er rijdt, en hoe de kinderen er mee om kunnen om uren aan één stuk in die blikken doos op wielen te zitten. Wij hebben al verschillende keren meer dan 1200 km aan één stuk doorgereden, en ondertussen blijven ze gewoon onverstoord lezen tot je ze uit hun trance haalt.

Nog belangrijker is je eigen concentratievermogen, en je eigen ingesteldheid. De ene stopt graag om de 2 uur, de andere kan gerust nog 2 uurtjes bij doen. Meestal worden de stops bij ons aangegeven door de kinderen die een sanitaire stop willen inlassen. En dan heb je automatisch op geregelde tijd een beetje verpozing.

Durf ook gerust voor langere tijd te stoppen, bv onze rit richting Praag hebben we gewoon in twee gebroken door enkele uurtjes in Nurenberg te vertoeven. Boeiend, en je zit niet altijd rond te lopen op die monotone autostrade parkings.

7. Toch maar ’s nachts rijden?

Sommige zweren erbij om in het holst van de nacht te vertrekken, maar wij rijden quasi steeds overdag. Hiervoor zijn een aantal redenen: eerst en vooral je eigen bioritme en dat van je kinderen. Waarom zou je dit helemaal beginnen omgooien, en de volgende dagen van je vakantie al moeten gebruiken om hier terug van te herstellen? Gewoon om 8 uur ’s morgens werkt ook, tegen de middag ben je dan zeker al een stuk in het buitenland en kan je al een paar honderden kilometers wegkrassen.

Een andere belangrijke reden is veiligheid: ’s nachts rijden is veel vermoeiender, en niet enkel voor jou, maar ook voor de andere weggebruikers. Wegen zijn niet overal zo verlicht als in Belgenland en de koplampen van je tegenliggers vermoeien je ogen.

Akkoord, het is kalmer op de weg, maar dat maakt het zeker niet veiliger. Uit onze ervaring zie je de gekste toeren ’s nachts en niet overdag. En dan hebben we het nog niet over de werken aan de infrastructuur gehad. Dus nee bedankt, geef maar overdag.

8. GPS is je beste vriend, zolang hij zijn wereld kent.

Vroeger printte men een heel Roadbook uit, met de namen van alle steden die je op je pad naar je bestemming diende te volgen. Ondertussen hebben we geluk dat we een GPS-bakje kunnen gebruiken om ter plaatse te geraken.

Wel… zonder dat bakje zouden we niets meer zijn. We kijken niet meer langs waar het is, maar zullen onderweg wel de instructies volgen. De ingebouwde gps van de auto is voor de kinderen een soort klok. Niet in tijd maar in kilometers. En soms ook wel cadeautjes tijd: aan 500 km mag nog eens iemand iets kiezen!

Daarnaast worden Waze en google Maps ook gebruikt, omdat deze kaarten actueler zijn dan onze goede oude auto-gps, en kan deze ons ook inzicht geven in die vervelende file of hoeveel je nu eigenlijk mag rijden op dat lokale weggetje. (de boetes die je bv 5 maanden nadien krijgt uit Venetië wil je toch liever niet ontvangen als aandenken aan je zomer).

Als je merkt dat je toch de verkeerde afslag aan het nemen bent, geen paniek en ga gewoon mee met de flow. Ook wij hebben wel al eens een ommetje moeten maken, of misschien wel drie keer op hetzelfde punt voorbijgekomen. Je bent op vakantie, dat kwartiertje extra gaan het verschil echt niet maken.

9. Op de ferry

De ferry is onthaasting. Die krengen gaan traag, maar zijn toch wel verdomd handig om zo je auto mee te kunnen nemen over de zee. Of het nu richting Noorwegen of Ierland is, eigenlijk is dit overal redelijk straight forward. Wees op tijd, parkeer in de aangegeven rij, eet rustig een boterhammetje, en als het jouw beurt is, rij je het ruim in. Piece of cake, niets om mee in te inzitten.

10. Files

Meestal blijven we redelijk gespaard van files. Buiten wegenwerken (bv de helft van Tsjechië :-)) en ongevallen, lukt het om ons redelijk vlot doorheen Europa te begeven. Ook dit is een kwestie van een beetje te plannen en die plannen soms om te gooien. Neem nu Parijs, je kan allerlei plannen en strategieën zoeken om hier voorbij te geraken, maar uiteindelijk zal de gps je wel verder loodsen.

Hebben jullie nog vragen? laat hieronder maar weten!