24 uur met tieners in Firenze – do’s en don’ts
Is het nu Firenze of Florence? Geen idee maar Firenze heeft nog meer (bij)namen. Natuurlijk is er de nickname die zij van de Italianen krijgt, La Bella. Maar er is ook de koosnaam ‘Renaissancestad bij uitstek’, of ‘stad van de De Medici’s’. En dan is er uiteraard nog de bijnaam ‘De Geniale stad’, terecht gegeven aan de stad omwille van de vele genieën die tijdens de renaissance door de stad slenterden.
We geven je onze ’tips and tricks’, do’s and dont’s voor een eerste bezoekje aan deze prachtige stad!
Kiezen is… uitstellen tot een volgend bezoek
Met maar 24 u in Firenze en een aanbod om U tegen te zeggen, moesten we serieus kiezen. Maar niet getreurd. De vele palazzo’s, pontes en museo allerhande zijn er al lang en zullen er vast en zeker bij een volgend bezoek ook nog staan 😉 .
Maar kiezen is moeilijk. Absoluut. Laat ons nu net mensen zijn die eigenlijk helemaal niet goed leuke en mooie plekjes links kunnen laten liggen. Helaas, pindakaas, in Firenze moet je het echt wel doen. Het zou veel te jammer zijn om te veel te willen en daardoor niet ten volle te genieten van de plekken waar we wel binnen gaan.
Hoe we dan gekozen hebben? Enerzijds door een lijstje op te stellen van plekjes die we absoluut wilden bezoeken, maar ook door te kijken welke tickets nog vrij zijn.
We kunnen dus ineens verklappen dat we niet alles gezien hebben. Maar neen gij… maar dat geeft ons een excuus om nog eens te gaan 😉 .
***
Koop op tijd een ticket
Net zoals voor het Vaticaan maakten we opnieuw de fout door niet voordien (lees: voor het afreizen) te kijken voor tickets. We zochten pas daags voordien tickets voor verschillende musea. Het klinkt misschien als een ‘bummer’ maar eigenlijk is het niet zo erg hoor.
We willen zeker én naar het Uffizi én naar de David van Michelangelo in de Galleria dell’Accademia gaan. Het eerste is gelukt, het tweede niet. Klinkt erger dan het is, hoor. Een exacte kopie van de David staat ook het Piazza della Signoria, oftewel, vlak voor het Palazzo Vecchio. Het oorspronkelijk beeld stond zelf drie eeuwen op dit Piazza. Om het tegen weer en wind te beschermen, wat toch de officiële reden is, is de David eind 19de eeuw naar de Accademia verhuisd.
***
Kies het Uffizi
Als je in de stad één museum moet bezoeken, is het wel het Uffizi. De naam verwijst trouwens naar het feit dat ergens in de gebouwen van het museum destijds de kantoren van de De Medici-clan zaten. Hun kunstverzameling bewaarden zij in de zalen op de bovenste verdieping.
En ja, het is al de De Medici’s wat de klok slaat in Firenze. Je moet maar eens kijken hoe vaak hun wapenschild (met minstens 3 bollen) in het straatbeeld te zien is.
Laat ons zeggen dat bankiers – en magistratenfamilie ook politiek een belangrijke rol speelden. De familie telde niet minder dan 3 pausen en vijftig kardinaals. Ze hadden dus wel wat in de pap te brokken. Zoals wel vaker gaat macht en rijkdom hand in hand met een steeds groeiende kunstverzameling. En die verzameling is nu nog steeds te zien op de bovenste verdieping van het Uffizi.
Welke werken zijn er zo allemaal te zien? Geen naam is te zot om te noemen: Botticelli, Hugo van de Goes, Da Vinci, Caravaggio, Rubens, Dürer, Bernini, Titiaan, ….
Best de moeite om een ticketje te kopen. Een ticketje kost 20 EUR (plus 4 EUR reservatiekosten); onder de 18 jaar is de inkom gratis maar je betaalt wel de 4 EUR resevatiekosten… Toch is het een aanrader om voordien een ticketje te kopen. Niet alleen ben je zo zeker van een bezoekje maar vermijd je ook ellenlange wachtrijen aan de kassa.
We geven nog mee dat het via de website aangekochte ticket, eerst nog omgeruild moet worden voor een ‘echt’ ticket. Dit doe je aan de loketten in het steegje rechtover de ingang. Wij moesten amper in een wachtrij staan.
Binnen in het museum was het wel behoorlijk druk (en warm)… een waterfles in je tas meenemen, is dus zeker geen overbodige luxe! #beentheredonethat
***
Geef ook buiten je ogen de kost
Heb je geen zin of tijd om in het Uffizi te gaan, neem dan zeker toch even de tijd om de prachtige beelden in het ‘binnenplein’ van het museum te bekijken. In elke nis staat telkens een indrukwekkende beeld van een van de famous ones van de stad: Vespucci, Da Gama, De Vinci, … Ook op het Piazza della Signoria is er een kleine beeldengalerij van het Uffizi; Loggia dei Lanzi, waar je gratis enkele beelden kan gaan bewonderen.
***
Ponte Vecchio – maar dan anders
Wie Firenze zegt, zegt natuurlijk Ponte Vecchio, of de oude brug. Deze brug over de Arno werd ook door – hoe kan het anders – gebouwd in opdracht van de familie De Medici. Het typische aan deze middeleeuwse overspanning is natuurlijk dat ze bebouwd is. Oorspronkelijk zouden er voornamelijk slagers op de brug gewerkt hebben. Zij kieperden zelfs hun slachtafval in de Arno… Nu zijn het voornamelijk, zo niet exclusief, juweelwinkeltjes.
Als je goed kijkt, zie je bovenaan de brug een dichtgebouwde corridor, de Corridoio Vasariano. Het is via deze afgeschermde doorgang van in totaal 1 km lang dat de De Medici zich ongehinderd en weg van het gewone volk, tussen het Palazzo Vecchio en het Palazzo Pitti konden verplaatsen.
Een bijzondere plek dus.
Misschien is het eerste zicht dat je van deze brug hebt, er eentje van aan het Uffizi. Laat je niet verleiden om je tussen de mensenmassa te persen om toch maar een foto van de brug te kunnen nemen. Ga gewoon de brug over en vanop de volgende brug heb je een prachtig, én rustig zicht op de brug.
***
Duomo
We konden natuurlijk niet naast de Duomo, oftwel voluit de Cattedrale di Santa Maria del Fiore, kijken. Deze staat, samen met de obligate campanille en een imposante Baptisterium pal in het centrum van de stad. De Duomo is de op drie na grootste kathedraal van Europa.
Het verhaal van de koepel van Brunelleschi is ook een verhaal apart. Hiervoor raden we aan de podcast van Koen De Vos eens te beluisteren.
Aangezien het in Italië verboden is om iemand te laten betalen om een kerk binnen te gaan, moet je ook voor de Duomo niets betalen. Alleen zorgen dat je schouders bedekt zijn.
***
beklim de Campanille
Je kan inderdaad een ticketje kopen om op de koepel van de Duomo te gaan staan. Wij deden dit niet maar kozen er voor om bij valavond de Campanille te beklimmen. Tegen alle verwachtingen in was het een koud kunstje om de 85 meter omhoog te klimmen. Niet alleen lopen de 414 treden makkelijk maar zijn er verschillende heel ruime platformen waar het heel aangenaam uitblazen is. Bovendien hadden we er steeds weer een prachtig zicht.
Het voordeel van het beklimmen van de klokkentoren is dat je het op je eigen tempo kan doen en niet de hete adem van een andere bezoeker in je nek voelt. Het is er dus veel rustiger dan in de Duomo. Bovendien hadden we er een grandioos zicht op de Duomo zelf.
Bij het ticket voor de beklimming van de Belltower zit ineens ook een toegang tot het museum over de Duomo. Wie ons kent, weet dat dit een open uitnodiging is om inderdaad in dit museum eens binnen te springen. Best heel leuk om te doen. Zo zagen we hoe de befaamde koepel van Brunelleschi gebouwd werd én je ziet er ook de beroemde paradijspoorten, de Porte del Paradiso van Ghiberti. Interessant!
***
weersta niet aan de gelato’s
Tuurlijk moet je een gelato eten. Nergens smaken de ijsjes beter dan in Italië. Wij vonden een heel lekker plekje op het Piazza della Signoria. En nee, het zijn geen afgemeten zuinige bolletjes ijs maar goed rijkelijke scoops. 😉
***
verkeersborden met een hoekje af
In Firenze zie je niet overdreven veel graffiti; jammer maar helaas. Dit wil niet zeggen dat je er geen verrassend leuke gimmicks kan vinden.
Hiervoor moet je vooral naar de verkeersborden kijken. Vaak werd er een leuke twist aan gegeven 😉 .
Effe praktisch – parkeren
Parkeren is, zoals overal, een beetje uitzoekwerk. Waar je vooral moet op letten is dat je een parking moet zoeken buiten de LTZ-zone. De Limited Traffic Zone is natuurlijk dé reden waarom het zo leuk wandelen is in de historische binnenstad…. De keerzijde, ah – als we van een echte keerzijde mogen spreken, is dat je wat moet stappen van de parking tot het centrum. Maar zo passeerden we wel hele leuke kalme steegjes. Of … hoe elk nadeel zijn voordeel heeft 😉 . Wil je meer weten over deze zone, zie dan eens op de website van toerisme Firenze.
Wij kozen voor de parking Firenze Parcheggi Spa parcheggio Parterre aan de rand van de stad.
Effe praktisch – podcast/boeken
Het is altijd leuk om met een zekere rugzak vol achtergrondinformatie door een stad te waden. Helaas hadden we daar, door de late beslissing om naar Italië af te zakken, niet de tijd voor.
We losten dit op door tijdens de uren in de wagen enkele podcast te beluisteren.
Italofiel De Vos heeft – onder meer – zijn hart verloren aan Firenze. In zijn podcast ‘De geniale stad‘ neemt hij de luisteraar mee door de bekende en minder bekende steegjes van de stad. Het leuke aan deze podcast is dat je ineens via zijn website ook een wandeling kan downloaden. Zo hadden we ineens een leidraad voor een stadswandeling.
En ja, zijn boek staat nu in ons ’te lezen lijstje’ !
2. Rebuilding the Renaissance – Rocky Ruggiero
Nee, we hebben niet elk van de 186 Engelstalige afleveringen van deze podcastreeks Rebuilding the Renaissance over Firenze beluisterd. De afleveringen gaan over zo een gedetailleerde onderwerpen dat je er makkelijk kan uitpikken wat je wil horen. Heel boeiende reeks.
3. nog niet gelezen maar op de lijst
Tijdens het schrijven van deze blog, kwamen we nog langs de aflevering van Interne Keuken over het boek ‘De boekenhandelaar van Florence‘ van Ross King. Dit boek staat meteen ook op onze te lezen – lijst.
