Al eens OP de Basiliek van Koekelberg geweest? What a view!
Koekelberg
In Brussel is er altijd wel iets te doen: van verdwalen in een van de vele gezellige steegjes over de tijd uit het oog verliezen in een van de talloze musea tot genieten in het verrassende groen van de stad. Alles kan. Maar weet je wat we ook heel fijn vinden? Dat is de stad van uit de hoogte bekijken. En hiervoor trokken we – misschien tot grote verrassing – naar de Basiliek van Koekelberg.
Telkens we Brussel naderen, kijken we pal op haar groene koepels en daken.
Het was al weer já-ren geleden dat we er voor het eerst eens binnengingen. Zoveel jaren na dit eerste bezoek leek het ons – nu we Brussel ondertussen zo veel beter leren kennen hebben – een leuk idee om nog eens in deze Basiliek binnen te springen. We gingen speciaal voor het indrukwekkende 360° panorama over Brussel. Benieuwd welke spots van de hoofdstad we zouden herkennen.
Identikit
Natuurlijk is het een speciale kerk; correctie Basiliek. Aangezien het altijd leuk is om toch een klein beetje te weten met wie we te doen hebben, een kleine voorstelling. Het hoe en waarom van een plekje kennen, is altijd leuk en geeft je mogelijks een ander beeld op de stenen en dorpels waar je anders misschien overheen zou kijken.
Het idee om op de hoogvlakte bij Koekelberg een Basiliek te bouwen, is destijds ontsproten in het hoofd van Leopold II. Kort gezegd wilde de koning een evenknie van de Parijse Sacré-Coeur (met bijhorende Montmartre), in Brussel neerpoten. Hij wilde dat zelfs zo graag dat hij het plan had opgevat om deze basiliek uit privé-gelden te financieren; nu ja, ‘privé’ als in ‘gelden vergaard in zijn Congo’; maar dat is een ander verhaal…
De bouwplannen waren zo goed als klaar toen de koning stierf. Bovendien brak de Eerste Wereldoorlog toen uit waardoor alles grootse plannen natuurlijk on hold gezet werden.
Na deze oorlog was er geen geld meer om het megalomane project van Leopold II verder te zetten. Er werd gezocht naar een ‘goedkoper en eigentijdser’ project en zo kwam met tot het Art Decoplan van de Gentse architect Van Huffel. Als je goed zoekt, vind je zelf de oorspronkelijke maquette van Van Huffel ergens in een hoekje uitgestald.
Mastodont
De huidige Basiliek is natuurlijk nog altijd een mastodont. Met een hoofdbeuk van bijna 150 m lang en een dwarsbeuk van om en bij de 110 meter, is de kerk uiteraard zeker niet als klein omschreven worden. Integendeel.
De basiliek is trouwens maar enkele meters kleiner dat de Sint Pietersbasiliek in Rome en is hiermee de 5de grootste kerk ter wereld. Het is zelfs het grootste Art Deco gebouw ter wereld.
Daarvoor alleen al is het best wel de moeite om er eens binnen te springen.
Zelfs al was het de tweede keer dat we er binnen gingen, de grootsheid overviel ons opnieuw. Wat een ruimte, wat een glasramen, wat een schip.
Snel naar boven
Maar hiervoor kwamen we niet. We dwarsten de ruimte en gingen ineens naar de hoek rechtsachter om daar een ticketje te kopen waarmee we naar boven konden, naar het terras onder aan de koepel. Wat leuk en bijzonder is, is dat je na een eerste lift (of de trappen) te hebben genomen, de hoofdbeuk af moet wandelen om ter hoogte van de dwarsbeuk de rest van de klim te doen. Op deze eerste verdieping kan je trouwens in het koor enkele heel interessante foto’s bekijken van de bouw van de Basiliek. Altijd leuk om dit te zien.
Over de klim
Het tweede deel van de klim bestaat uit niet minder dan 240 trappen. De grapjassen (lees: de moedige tieners) onder ons wilden die te voet omhoog gaan maar de ‘oude garde’ stak hier toch wijselijk een stokje voor 😉. Het werd een compromis. We zouden met de lift omhoog gaan en met de trappen terug naar beneden. Perfect dus en iedereen tevreden.
Wat een uitzicht!
Eenmaal boven was het natuurlijk opnieuw puur genieten. We genoten er van een fenomenaal 360° zicht over Brussel en dat op 52 meter hoogte. De pancartes die hier en daar aan de borstwering hangen, hielpen ons om te herkennen wat we in de verte konden zien: het justitiepaleis, de verschillende kerken, de musea, de stations, en zelfs de Sint-Romboutstoren in Mechelen; straf hé.
Hop, de stad in
We kregen onmiddellijk zin om de stad in te trekken, er een wandelingetje te doen en er voor het eerst post corona een hapje te gaan eten. Je moet zeker eens gaan kijken hoe mooi het bijvoorbeeld nu is in de voetgangerszone aan de Anspachlaan. Waar eigenlijk nog niet zo lang geleden Koning auto de kroon spande, werden nu heel leuke groene zones aangelegd. Heerlijk hoe dergelijke ingrepen een heel andere dynamiek aan de hoofdstad gegeven hebben.
Wat vinden we van dit uitzicht?
Het is beslist de moeite om eens de basiliek te bezoeken. Ga je niet binnen omwille van religieuze redenen, dan kan je op zoek gaan naar leuke Art Deco elementen in de architectuur. Natuurlijk kan je ook enkel binnen gaan om van het uitzicht te genieten. Al is dit laatste moeilijk. Het lijkt ons niet echt mogelijk om niet versteld te staan van de architectuur, de prachtige glasramen, de ruimte, de omvang, de geschiedenis van de Basiliek.
Tijd voor wat wistjedatjes?
- Wist je dat je in de kelder van de Basiliek aan muurklimmen kan doen?
- Wist je dat er in de kelder ook een Koreaanse kapel (mét dito glasramen) is?
- Wist je dat de Basiliek op 1438 Frankipalen die elk 20 meter diep in de grond steken, staat?
- Wist je dat de koepel alleen al 43.000 ton weegt?
- Wist je dat elke steen genummerd is?
- Wist je dat de Basiliek in 1951 ingehuldigd was maar pas in 1970 klaar was?
- Wist je dat er voor de 5000 koperen panelen van het 2000 m² koperen dak geen spijker gebruikt werd? Alle panelen zijn gewoon in elkaar geschoven.
Wat is jouw favoriete plekje eigenlijk in Brussel? Laat het ons gerust weten in de comments. Wie weet kennen we het nog niet en wordt het eens hoog tijd daar verandering in te brengen 😉
