Art Decowandeling in Ronse (4km)

Parel van de Vlaamse Ardennen

Waarom niet eens gaan wandelen in het Oost-Vlaamse Ronse, de Parel van de Vlaamse Ardennen?

Deze faciliteitengemeente draagt niet voor niets deze flatterende bijnaam. Niet alleen is het best de moeite om te gaan wandelen in het Muziekbos, maar – afgaande op de website van Ronse – zou een wandeling in de stad ook een aanrader zijn.

Interbellum

Ronse heeft namelijk een heel rijk verleden en heeft in het Interbellum een opmars gemaakt door de florerende textielindustrie. Deze welvaart vertaalde zich ook in de woningen die er deze periode opgetrokken werden. De bouwheren van toen lieten huizen bouwen volgens de laatste hype, de art-deco. Geen tierlantijntjes, geen overbodige krulletjes, maar lekker strakke woningen met grote baksteenvlakken. Er werden niet slechts enkele panden gebouwd, maar hele straten. En deze huizen bleven tot op heden – en tot ons groot plezier – gered van de sloophamer. De stadswandeling ‘Stadswandeling van Art-deco’, is dus een wandeling vol geveltjes kijken. Maar niet alleen geveltjes kijken want alle leuke hoekjes van de stad passeren de revue.

Downloaden die handel

De wandeling staat nergens met bordjes aangegeven maar via de website van Ronse werden we naar de site Reisroutes.be geleid om daar een plannetje te downloaden. In het bundeltje dat we per email toegestuurd kregen, zat meteen ook wat bijkomende informatie over de belangrijke gebouwen of straten die we zouden passeren. Makkelijk dus maar toch wel eventjes op voorhand aan denken want de beschrijving die we tijdens de wandeling lazen, was echt nuttig om te weten waar we speciaal moesten naar kijken.

Art Deco

Zoals aangeraden, parkeerden we onze wagen op de parking Portois om vandaaruit richting het beginpunt van de wandeling te trekken, het belevingscentrum voor Ronse en de Vlaamse Ardennen, de Hoge Mote dus.

Van daaruit begint de ontdekkingstocht doorheen de straten van Ronse. Nooit hadden we gedacht om zo een aanbod aan interbellumwoningen aan te treffen. We maakten er zelfs met de kinderen van een spelletje om ons favoriete huis er uit te pikken. En dat was geen sinecure want al gauw leidde het enorme aanbod tot behoorlijk wat keuzestress.

Misschien vindt niet iedereen deze stijl een mooie stijl, maar wij weten die wel te appreciëren. Je weet wel, les goûts et les couleurs,...

Wij vergaapten ons aan de vele mooie slanke gevelstenen, de versierde betonstroken in de gevels, arduin, metaal, faience tegels in alle kleuren en maten, het prachtige smeedwerk, de indrukwekkende glas-in-loodramen, en natuurlijk de hele resem voordeuren die één voor één getuigden van een staaltje vakmanschap. Ronse, dat is echt de stad van de heel schone voordeuren. Top.

Natuurlijk zijn niet alleen gevels het bekijken waard. We kwamen ook in de andere leuke hoekjes van de stad. Zo vonden we zelf het oude Middeleeuwse stadsdeel ‘De Vrijheid’, heel fijn. We zullen eens moeten terugkomen om hier in één van de vele gezellige cafétjes van een koffietje te genieten. Ook de standbeelden, de muurschilderingen en de betonnen Pessemiersbrug moet je zeker even bekijken.

En de kinderen, die verveelden zich ook geen seconde. Bij de wandeling steekt ook een zoektocht en zelfs een fotospeurtocht waar zij wel eventjes zoet mee waren.

Wat vonden wij ervan?

De wandeling is dus beslist een aanrader voor de architectuurliefhebber.  Met slechts 4 km is de toer zeker niet té lang en kan die voor zij die nog energie over hebben, nog aangevuld worden met een wandeling in het Muziekbos.

In andere – niet corona – tijden, kan de wandeling zelfs nog aangevuld worden met een bezoekje aan het Must, het textielmuseum dus. Hiervoor zullen we dus eens moeten terugkomen want het zag er echt goed uit.

Uitsmijter

Nog dit: Wist je trouwens dat de naam van deze faciliteitengemeente ‘Ronse’ een Keltische oorsprong heeft en eigenlijk zoveel is als een nederzetting aan de Ronne, een zijrivier van de Schelde, en dit terwijl niet de Ronne maar wel de Molenbeek, zelf een zijrivier van de Ronne, door de stad stroomt. Leuk om weten toch?

Nog dit ²: Tijdens de wandeling passeerden we aan het station in de Viermaartlaan. Dus ja, wij kijken ook naar de straatnamen en hopen hier ook ergens verborgen verhalen te ontdekken. Wel die Viermaartlaan is zo een straatnaam waarvan we het fijne wel eens wilden weten. Eenmaal thuis zochten we dit even op en dit vonden we:

Leuk om weten, toch ! ?