Tussen de prachtige tuinen en musea in de Jardin des Plantes en de Jardin de Luxembourg, kan je het majestueuze Panthéon vinden.
Nu, veel moeite om de 18de eeuwse kerk te vinden, moesten we niet doen. Alhoewel we het gebouw vanuit de Jardin des Plantes benaderden en het Panthéon dus langs de achterkant zien opdoemen, overviel de enorme omvang van het gebouw ons onmiddellijk. Waren we van de andere kant gekomen, waanden we ons waarschijnlijk in Rome en daar zouden de korintische zuilen en het prachtige fries in de voorgevel uiteraard veel mee te maken hebben. Het Romeinse Pantheon stond dan ook model voor deze voorgevel.
Ja, het Panthéon is vroeger een kerk geweest maar dat is niet de reden waarom we er absoluut een bezoekje wilden aan brengen.
Het halfuurtje in de wachtrij in de blakende zon hadden we zeer zeker over de indrukwekkende binnenkant van het gebouw te kunnen bewonderen.
Onmiddellijk nadat je het ticketje hebt aangekocht, kom je in de imposante hall. De sfeer van de oude kerk hangt er nog steeds maar de stilte die je overvalt, is er een van bewonderen. Overal waar je kijkt: niets anders dan marmeren zuilen, prachtige vloeren, enorme schilderijen over het leven van de heilige Geneviève de Paris – patroonheilige van Parijs en heilige voor wie de kerk oorspronkelijk werd opgericht. En in het midden van dit alles, hangt een slinger; dé befaamde slinger van Foucault. Als je niet stil wordt bij het besef dat op de plaats waar je staat, hét bewijs geleverd werd dat de aarde draait, weten we het ook niet meer. Die slinger heeft op de kinderen zo een indruk gemaakt dat het pantheon sindsdien dat ‘gebouw van de slinger is’.
Niet alleen is die plaats door de slinger van historisch onschatbare waarde, ook is dit de plaats waar het nulpunt van Napoleon lag. Vlak onder de verticale staaf van het Griekse kruis dat op het dak van het Panthéon staat, ligt dit nulpunt. Elk punt dat Napoleon in kaart bracht, werd opgemeten in vergelijking met dit punt. En zo komen we le petit général opnieuw tegen…
Na de Franse revolutie werd het gebouw een tempel voor de groten der aarde in Frankrijk. Hierdoor vonden velen van hen, waaronder Marie Curie, Simone Veil, Emile Zola, Rousseau, Victor Hugo en vele anderen er hun laatste rustplaats. Vergeet dus niet even door de crypte te wandelen.
Zeker de moeite waard om te bezoeken !
