🇧🇪
Het is een van de dromen van de mama des huizes om eens een operavoorstelling bij te wonen. Het moet prachtig zijn.
Alleen ga je niet zomaar naar de opera. Je moet er iets van kennen, minstens moet je vooraf mee zijn met het verhaal zodat je niet constant naar de tekstlijnen moet gluren maar daadwerkelijk kan genieten van de muziek, de handgemaakte kostuum, de authentieke decors en de hemelse klanken van de zangers. En natuurlijk zou het geen moderne versie gaan, maar zou de pompeuze versie moeten zijn; met hoepelrokken, fluweel en bakkebaarden.
Ooit zal het er misschien wel van komen, maar in elk geval mét de kinderen. En die moeten waarschijnlijk wat ouder zijn om 4 uur stil te kunnen blijven zitten. Een kinderopera van een uurtje of 2 zijn we jammergenoeg nog niet tegengekomen.
Ondertussen hebben we al een eerste keer kennisgemaakt met de opera, minstens met het ietwat verborgen operagebouw van Gent aan de Kouter. We sloten ons op een zaterdagmiddag aan bij een rondleiding gegeven door Gandante.
Gezeten in de fluwelen stoeltjes van de magnifieke unieke hoefijzeren zaal van de opera, hingen we aan de lippen van onze gids en luisteren we geboeid naar de ontstaansgeschiedenis van de opera. De kregen de petites histoires te horen over de vetes tussen Antwerpen en Gent die ook uitgevochten werd bij het optrekken van de operagebouwen.
Wat leuk is aan zo een rondleidingen, is natuurlijk dat je op plaatsen komt, waar de gewone operabezoeker niet kan komen: op scene, in de orkestbak, in de loges, bij de costumiers,… de verborgen deuren die her en der zitten, weten we nu perfect te vinden.
De opera van Gent is een oud gebouw. Oud wil zeggen ‘doorleefd’, ‘vol verhalen’. De grandeur van weleer valt niet te verbergen.
Oud, wil echter ook zeggen dat er wel wat werk aan is om het te behouden en te renoveren. En dat geld is er niet altijd. Dit werd duidelijk bij het bezoekje aan de foyer. Mijn hart bloedde om te zien dat de majestueuze ornamenten in de balzalen van vroeger langzaamaan aan het afbrokkelen zijn. Fingers crossed dan maar voor de lopende renovatiedossier !
We eindigden ons bezoek in de fameuze engelenbak. Tot onze grote verwonderen bleek het zicht dat je daar op de scene had nog lang niet zo slecht te zijn én dat je een kaartje voor een stoel in deze bak eigenlijk niet duur is. Misschien toch eens het overwegen waard…
Het was voor ons een heel inspirerende eerste kennismaking met de Opera. Thx O. en O. voor de kaarten en het gezelschap !
