Het Verdronken Land van Saeftinghe

‘Saeftinghe‘

Wi,j Kortrijkzanen, denken bij het horen van deze naam onmiddellijk aan de ‘Scouts van Saeftinghe’ die hier op zaterdag of zondag rondlopen; dus aan Willem van Saeftinghe de illustere held uit de Guldensporenslag.

Een Antwerpenaar zal zich daarentegen onmiddellijk de polemiek rond het Saeftinghedok voor de geest halen.

En in Nederland, daar linken ze deze naam met het Verdronken Land van Saeftinghe. Mysterieus klinkt het alvast. Alsof er net over de landsgrens een soort Atlantis zou liggen.

Klonk veelbelovend en bijzonder uitnodigend. Top voorstel dus van A en N !

Vorige zondag gingen wij erheen.

Een verwittigd man is er twee waard

Google wist ons op voorhand te vertellen dat het om een natuurgebied gaat in Zeeuws-Vlaanderen waar er al eeuwen een continue machtsspel bezig is tussen mens en natuur. En effectief, de Noordzee heeft daar al heel wat dorpen, waaronder het dorp Saeftinghe, terug genomen. Saeftinghe is dus verdronken; hence the name.

Google leerde ons ook dat we bij een bezoekje best voorzien zouden zijn van een goed stel regenlaarzen en dito kledij. De wandeling in dit natuurgebied zou best wel eens een heel natte bedoening kunnen worden. Voor alle zekerheid legden we dus ook nog wat reservekledij in de auto. In de rapte gristen de kinderen nog enkele boeken mee om – zoals zij steeds doen – de tijd in de auto te doden. Als bij toeval, greep een van de kinderen net de strip van Suske en Wiske ‘Het verdronken land’ over onze bestemming mee. Het is dat het zo moest zijn ! Kwestie van heel goed in de sfeer te komen.

Bezoekerscentrum

Vooraleer we het verdronken land betraden, parkeerden we ons aan het bezoekerscentrum in Nieuw Namen. ‘Nieuw’ inderdaad; want het dorp Namen… is ook verdronken.

Niet alleen is dit een perfecte plek om de verkenning van de omgeving te starten maar het is ook een ideaal schuiloord tijdens de hevig regenbui die ons bij aankomst verwelkomde. En hier spreken we echt uit ervaring ;-p.

In de kleine tentoonstellingsruimte kom je niet alleen te weten welke vogels er in het natuurgebied leven, maar ook hoe dit deeltje Nederland in de loop der tijden evolueerde. In korte luisterfragmenten hoor je ook een boer, een molenaar of een soldaat gebruik of misbruik maakten van het water, de dijk of de vruchtbare gebieden. Heel interessant.

En nu naar buiten

We hadden geluk. Eenmaal buiten was de regenbui overgewaaid en kon de echte verkenning van start gaan.

We stelden ons wel nog de vraag of het niet wat overdreven was om een laarzenspoelruimte te voorzien. Wisten wij beter? We zouden het vlug genoeg weten !

De dijk op

Aan de start van de wandeling, werden we al in het ootje genomen. Onderaan de dijk zagen we nog niets van het verdronken land. Vreemd. Maar eenmaal de dijk opgeklommen, viel zonder uitzondering eenieders mond van verbazing en verwondering open. Wat een weids uitzicht. Wat een vreemde vlakte. We zagen niet het verwachte water, geen stroom, geen rivier, neen. Het lijkt eerder op een uitgestrekte weide met hier en daar een plas(je) water. Er stonden warempel koeien in te grazen. Het zou dus een walk in the park worden, humhum. Was dat eventjes misrekend !

Vol moed – of noem het overmoed – daalden we de andere kant van de dijk af en begonnen we aan het Plankierpad en het Ruige Laarzenpad. Het avontuur kon beginnen in het grootste brakwatergetijdegebied van Europa. Een unicum !

Modder

De dame achter de kassa in het bezoekerscentrum had ons nog zo gewaarschuwd. Het hemelwater van de voorbije dagen was lang niet allemaal weggetrokken. Het zou niet simpel zijn. We geloofden dit best maar wisten wel niet wat we ons hierbij moesten voorstellen.

We zouden het snel genoeg aan de lijve ondervinden.

Het werd inderdaad echt wel laveren tussen de slikken en schorren. We sprongen over kreken van de ene graskant naar de andere. We bleven steken in de modder en verloren af en toe wat ons evenwicht. En we haalden opgelucht adem als we hier en daar een oversteek konden maken via een aangelegd bruggetje.

En ja, we werden vuil en modderig. En ja, die regenlaarzen waren geen overbodige luxe. En ja, die reserve kledij konden we na de wandeling wel gebruiken. En nee, dat vonden we allemaal niet erg ! Wat hadden we een plezier ! We genoten om het meest van de stilte, de natuur, de gezonde zeelucht, en van het zicht van overvliegende ganzen. Dit alles met het zicht op de havenkranen, de koeltorens van Doel en af en toe een voorbijvarend containerschip. Een combinatie om U tegen te zeggen.

Vrije wandeling of met een gids

Wij bewandelden de twee permanent toegankelijk uitgestippelde paden. Er zijn ook geleide wandelingen die veel verder tussen de slikken en de schorren gaan en waarbij de gids je onderdompelt in de natuur en geschiedenis van het gebied. Deze wandelingen gaan zelfs tot het gebied dat bij vloed steeds weer overstroomt. In ons gezelschap zaten een paar kinderen onder de 10 zodat deze geleide wandelingen geen optie waren. We zullen binnen enkele jaren nog eens moeten terugkeren.

Laarzenspoelruimte

A ja, en na de wandeling begrepen we dus maar al te goed waarom er aan het bezoekerscentrum een ‘laarzenspoelplaats’ was.

Eten en drinken 

Inderdaad. Ook de innerlijke mens dient aangesterkt te worden.

Voor de wandeling aten we een hapje in het Paviljoen ’t Schor in Paal. Zoals de Noorderburen het zeggen, het is een heel gezellige keet met een fenomenaal zicht op de getijdehaven.

Heb je nadien nog eventjes tijd, kunnen we een bezoekje aan het woonkamercafé aan het eind van de parking van het bezoekerscentrum écht aanraden. Je komt er terecht in een heus rariteitenkabinet; een wereld vol warmte en curiositeiten. En Gina en Sofie… die lopen over van vriendelijkheid. Doen dus !

En nu even praktisch 

Het Verdronken Land van Saeftinghe ligt net over de grens met Nederland.

Het bezoekerscentrum vind je aan de Emmaweg 4, 4568 PW Nieuw-Namen (bezoekadres Emmadorp).

Het restaurant ’t Schor met prachtig zicht op de getijdehaven, vind je aan de Havenstraat 54 – NL – 4569 TL Paal

Het übergezellig huiskamercafé Het Verdronken Land vind je aan de Koninginnestraat 21 4568 PT Nieuw-Namen (Emmadorp)