Weekendje Limburg

De andere kant van het land

Als West-Vlaming spreken we over het ‘verre Limburg’; al is dat natuurlijk iets wat tussen onze oren zit.

‘Ver’ moet gelezen worden als, ‘het duurt iets langer voor we het instant vakantiegevoel’ (waar we op elk van onze uitstappen naar streven) door ons bloed voelen stromen. Dat een van ons een geboren Antwerpenaar is en de andere workwise af en toe het land doorkruist, is wat we met de vinger als schuldige moeten wijzen. We kennen de autostrades en het landschap maar al zo goed. We moeten dus al ettelijke kilometers malen eer we op ‘onbekend’, lees vakantie-, terrein zitten.

We zouden dus het onbekende – maar zeker niet onbeminde – Limburg nog eens een bezoekje brengen; hittegolf of niet.

We gingen een kort weekendje. Langer was helaas niet mogelijk aangezien de agenda van de kinderen stilaan ook weer vol begint te komen. Niet getreurd.

Op hotel in HASSELT – yes !

We beslisten al gauw een overnachting ter plaatse te nemen: op ons gemak toekomen, een eerste wandeling door de stad, een hapje eten, een ontbijt à la ‘voeten onder de tafel’ en daarna heel veel uren op ontdekking. Sounds perfect!

En waar kan je een provincie beter leren kennen (fout: destijds begonnen we met de ontdekking van Limburg in Tongeren maar daarna viel het bij ons stil – Snorry), dan bij haar hoofdstad; Hasselt dus.

We zochten en vonden een betaalbare overnachting in het Holiday Inn. Een echte aanrader! Zonder uitzondering vriendelijke mensen, heel goede bedden, ruime kamer en een – zonder overdrijving – delicious ontbijt !! Ook niet onbelangrijk… heerlijke koffies 😉 .

Op ontdekking

Het plan was om een van de vele wandelingen uit de stad te nemen en al wandelend de kleine verrassende hoekjes van de stad te ontdekken. We kozen voor de wandeling ik zie, ik zie wat jij niet ziet. Waarom? Omdat we hierbij naar een podcast konden luisteren ingesproken door Warre Borgmans (voor de kenners… de heerlijk warme stem van de verteller van het geluidshuis) en geschreven door – onder andere – Ed Franck (je weet wel, die goeie jeugdboeken) ; kan nooit slecht zijn !

De podcast kan je zelf via de site van erfgoed Hasselt downloaden maar je kan ook een ipad halen in het Stadsmus (stadsmuseum dus). Wij kozen voor dit laatste. Het leek ons makkelijker om zo te luisteren en misschien wel nog extra informatie te krijgen. Achteraf gezien, was het niet nodig geweest om voor elk kind een ipad te nemen; eentje was genoeg geweest. Je kan perfect met zijn allen naar 1 toestel luisteren en de ipad geeft – jammergenoeg – geen extra beeldmateriaal. Dit is natuurlijk maar een detail maar we geven het graag mee.

De wandeling zelf begint en eindigt aan het museum en leidt je dwars door de binnenstad. Op een 16-tal plaatsen krijg je een, met anekdotes en de nodige humor doorspekt, verhaal te horen over een gebouw, een locatie of een persoon. En na elk verhaal, moeten de kinderen een vraagje oplossen zodat ze met de verzamelde antwoorden het grote raadsel kunnen oplossen. Kwestie van hun aandacht er bij te houden.

Na een 2 à 3 uurtjes door de stad te slenteren en de zoektocht naar de illustere figuur tot een goed eind te brengen konden zij hun beloning inderdaad ophalen. Wat het was?? Tja,.. dat kunnen we natuurlijk niet verklappen 😉 . Het was alvast een heel leuke eerste kennismaking met de Jeneverstad.

Hierna verlieten we de stad van het Demermenneke, het speculaasmenneke, het borrelmannetje en het borrelvrouwtje en reden we richting Sint-Truiden.

Haspengouwen

Eenmaal Hasselt uit, en Haspengouw in, vertoefden we al snel in het glooiend landschap vol druivenranken en fruitbomen. Het moet wat zijn om daar te rijden wanneer al die bomen in bloesem staan…

Na amper 20 minuutjes kwamen we aan in Sint-Truiden; de hoofdstad van deze fruitstreek.

We aten een snel hapje, bezochten een museum en klommen op een toren. De bestemmingen hadden we uitgezocht in de brochure van Riebedebie.

            Museum De Mindere

Het museum dat we uitgekozen hadden, is het museum De Mindere, en gaat over de minderbroeders die daar al enkele eeuwen neergestreken waren. Misschien een niet alledaags onderwerp maar we hadden gehoopt dat dit museum ook de deuren van het oud klooster zou geopend hebben. Zeker nu de laatste paters daar weg zijn. Helaas, dit was niet het geval. Maar we kwamen toch wat te weten over Fransiscus van Assisi; ook interessant al hopen we dat de stad bij de herbestemming van de site misschien toch de bezoeker een blik in de privé van de broeders gunt. Zou toch een serieuze plus zijn. 

            De Abdijtoren

Veel tijd hadden we uiteindelijk niet meer alvorens we terug huiswaarts moesten keren. We kozen ervoor om de stad nog eens in vogelperspectief te bewonderen. Hiervoor konden we naar de Abdijtoren. Let wel: een kaartje moesten we op de dienst toerisme kopen en niet aan de toren zelf. Het is maar dat je het weet.

Met de toegangscode die je krijgt, kan je het ijzeren hekken openen waarna de klim van om en bij de 200 treden in er rond de toren kan beginnen. Het moet gezegd: het zijn misschien wel 200 treden maar door de originele manier waarop de klim moet gebeuren, valt dit eigenlijk niet zo op. En het zicht boven, is verrassend te noemen. Heel Sint-Truiden konden we overschouwen. De stad is overduidelijk omgeven door velden van fruitbomen en wijnranken. Mooi om zien.

Wat vonden we er van?

– over het weekendje weg:

Het is raar om zeggen maar dit is eigenlijk de eerste keer dat we weekendje in eigen land weggaan. Het is ons bijzonder bevallen.

Met schoolgaande jeugd in huis, en agenda’s vol met voetbalwedstrijden of judokampen of andere verplichtingen, zal een weekendje weg in het schooljaar misschien niet snel gebeuren. Maar met agenda’s kan altijd geschoven worden. Dit smaakt duidelijk naar meer. Bring it on ! 

– over de bestemming:

Het is altijd raar om te zien dat twee steden die zo dicht bij elkaar liggen, toch een heel andere sfeer hebben. Daar waar we in Hasselt onmiddellijk opgezogen werden in de frivoliteit en gezelligheid, hadden we toch de indruk dat we ons in Sint-Truiden eventjes moesten inblenden. Zo levendig en open Hasselt is, zo ingetogen Sint-Truiden is. Maar daarom de een niet beter of slechter dan de ander. Gewoon anders.

De bestemmingen zelf vonden we op de site van www.riebedebie.be .