MEER DAN DE PISTE ALLEEN
Net over de grens van ons o-zo mooie eigen Belgenlandje, ligt Roubaix. Het is een naam die in de oren van menig wielerliefhebber klinkt als een klok. Maar niet alleen ligt in deze Noord-Franse stad de befaamde wielerpiste waar dé helleklassieker elk jaar aankomt, de stad heeft wel heel wat meer te bieden.
Overlaatst staken we nog eens de grens over voor een bezoekje aan het museum met de klinkende naam La Piscine. Nee, deze keer dekt de naam niet de lading; althans niet volledig. Het is dus geen zwembad, maar dan toch weer wel.
Ik verklaar mij nader. Tot 1985 was het inderdaad een zwembad. En dat kan je nog zien. In architecturaal gezien het mooiste gedeelte van het museum kan je moeilijk negeren dat hier vroeger een prachtig Art Deco zwembad moet geweest zijn. Je loopt letterlijk in het zwembad of door de kleedhokjes.
SPOREN VAN HET VERLEDEN
La Piscine was eigenlijk niet echt een zwembad zoals we het nu kennen, maar een openbaar badhuis. En ook hier kan je er her en der sporen van terug vinden: van oude badkuipen, over authentieke interieurelementen tot de originele typische gele badtegels. Heerlijk toch. Ook de adembenemende glasramen uit de jaren ‘30 zijn in volle glorie te bewonderen. Een museum in een gebouw met een eigen verhaal, een eigen geschiedenis; het is altijd de kers op de taart. De oo’s en aa’s, de ‘maar zie eens hier’ en de ‘kijk eens daar’ of ‘wat zou dat geweest zijn’ vlogen dan ook in het rond.
COLLECTIE
Maar wat is er nu te zien in La Piscine?
Veel, heel veel. En het was de moeite.
Het is en blijft een kunstmuseum. En dat is ook wat je te zien krijgt. De audiogids die je kan vragen aan de balie helpt je wel om tussen de bomen het bos te zien.
Van sculpturen uit diverse tijden en in allerlei materialen, over schilderijen in verschillende stijlen tot een collectie patronen voor stoffen; we kwamen het allemaal tegen.
Ook het stukje over de geschiedenis van de stad is de moeite om even te bekijken.
DE INNERLIJKE MENS
Rondslenteren in een museum is best wel vermoeiend. Met een zucht van verlichting ploften we ons dan ook neer in de cafetaria van het museum. Die koffie hadden we 100% verdiend en het zicht op de prachtige beeldentuin, kregen we er gratis en voor niets bij.
WAT VONDEN WE ER VAN?
Zien ze ons nog terug in La Piscine? Zonder enige twijfel en volmondig JA.
Doen dus.
PRAKTISCH
Dit is een museum waarvan de permanente tentoonstelling elke eerste zondag van de maand gratis te bezoeken valt. Voor de tijdelijke tentoonstelling moet je wel een ticketje kopen. Ga je op een ander moment betaal je 9 EUR voor de permanente tentoonstelling en 11 EUR als je ook naar de tijdelijke tentoonstelling wil. Ook voor de audiogids wordt een kleine bijdrage gevraagd maar die is – zoals altijd – een aanwinst tijdens je bezoek.
Het museum ligt aan de rue de l’espérance in Roubaix.
Waar moeten we volgens jullie nog eens passeren in het Noorden van Frankrijk? Heb je een ideetje, laat het ons dan gerust weten.
