Napoleon – de mythe voorbij ! Perfect excuus om nog eens naar Luik te trekken!

Napoleon

Napoleon is dit jaar op 5 mei 200 jaar geleden op het ontiegelijk kleine eiland in de Atlantische Oceaan, Sint Helena, gestorven. Om deze ronde verjaardag te herdenken, stelt de Franse zakenman Bruno Ledoux, gefascineerd door de kleine generaal en gepassioneerd verzamelaar van alles waar hij zijn hand kan op leggen, een deel van zijn enorme collectie tentoon. Napoleon komt dus naar ons land. Niet echt natuurlijk. Du-uh. Hij blijft liggen in het Hôtel des Invalides in Parijs. Maar een heel arsenaal van persoonlijk spullen of spullen destijds toebehoorden aan enkele van zijn closest friends, wel.

Nu is het zo dat Napoleon, die natuurlijk niet de liefste van de klas genoemd kan worden, al vaker op ons pad gepasseerd is. Het was dan ook niet meer dan logisch dat we richting Luik trokken om die collectie van wel meer dan 300 originele stukken, eens in het echt te bewonderen.

Luik Guillemins

Hiervoor moesten we naar het station Luik Guillemins, je weet wel, dat staaltje architectuur van de hand van de Spaanse Calatrava.

Om de ingang van de expo te vinden, moet je gewoon naar het perron van het laatste spoor gaan. Daar, ietwat verborgen achter enkele steunpilaren van het station, kan je de expo van een verrassende 3.000 m² binnen.

Niet het verhaal

Verwacht niet dat je de expo buiten zal stappen met een volledig helder zicht op het leven van Napoleon of op zijn opeenvolgende veldslagen, zijn verbanningen of zijn beroemde 100 dagen. Dit zou eigenlijk ook niet mogelijk zijn. Het verhaal van de keizer is amper te bevatten en dus zeker niet mogelijk in een enkele; zelfs niet als die expo een 3000 m² inneemt.

Wat krijg je te zien?

Wel, toch behoorlijk veel. Het is gewoon al niet te vatten dat al die voorwerpen meer dan twee decennia overleefd hebben én dat er één iemand in geslaagd is om deze allemaal bij elkaar te sprokkelen. En dan spreken we natuurlijk nog niet van de financiële middelen die voor het aanleggen van deze privé-collectie nodig waren. Alleen daarvoor is de expo een bezoekje waard.

Wat zagen we dan? Vanalles. Brieven die hij schreef of die naar hem geschreven werden, kostuums, delen van de uitrusting van zijn soldaten, zijn typische bicorne, een van zijn veldbedden (lees ‘veldslaapkamer’), en zelfs zijn veldbad met bijhorende kachel die hem een constant warm badwater garandeerde. De originele uitrusting die Lodewijk XVI droeg op weg naar het schavot ligt er ook maar ook de kalot van Paus Pius VII, die hij droeg tijdens de kroning van Napoleon. Heel uiteenlopende zaken dus.

Wat vonden we er van?

Eerlijk, we kunnen niet zeggen dat we iets bijgeleerd hebben. Maar dat hadden we ook niet verwacht. De expo is daarentegen wel een leuke en interessante aanvulling op hetgeen we al wisten of zagen.

Er is ook een audiogids (ook in het Nederlands) die we bij het binnengaan van de expo meekregen. Ondanks het feit dat er duidelijk veel tijd en geld in gestoken is, vonden we hem niet altijd even nuttig en waardevol. Vaak vertelde de gids namelijk niet echt iets over datgene wat er naast het nummertje lag. En als de oren niet datgene horen wat de ogen zien, is het een moeilijke match 😉