COTENTIN
Je kan het haast moeilijk geloven. Wat er nu zo vredig en groen bij ligt, was amper 75 jaar geleden het toneel van de bloedige, wrede maar historisch zo belangrijke gebeurtenis. En dan hebben we het natuurlijk over de stranden van Normandië in Frankrijk waar de hel van Operatie Overlord zich afspeelde. D-Day, Omaha Beach, Gold Beach of Utah beach, het zegt iedereen wel wat.
Omaha Beach bezochten we jaren geleden al. De rest van van het schiereiland Cotentin in Basse Normandië was echter nog een blinde kaart.
UITVALSBASIS
De kogel was door de kerk; de eerste dagen van ons novemberverlof zouden we in Cotentin vertoeven. De zoektocht naar een uitvalsbasis kon beginnen.
Toegegeven, zoals steeds waren we heel laat om te beslissen waarheen we zouden gaan. Hierdoor moesten we wel wat zoeken om een overnachting te vinden die aan onze vereisten voldeed. We wilden wat authenticiteit maar toch wel wat ruimte en comfort, het liefst met ontbijt want moeder had geen zin om zelf voor ontbijt en koffie te zorgen en het moest relatief goed bereikbaar zijn en natuurlijk moest er Wifi zijn. Digitale onthaasting is (nog) niet aan ons besteed.
Uiteindelijk vonden we een bed and breakfast in Brix, een 20-tal minuutjes van de grootste stad van Cotentin, Cherbourg. We logeerden in Château Le Val. Denk niet aan een chique kasteel van prinsen en prinsessen maar aan een kasteel van Ridders en Jonkvrouwen, of toch minstens iets wat er tussen past. Krakende vloeren, snuisterijen uit de riddertijd, uitgesleten trappen, een verweerde duiventil en ontbijten met klaarslicht; the whole shabang dus. Heerlijk origineel en uniek ! We hadden er zelfs plaats genoeg. We dachten een familiekamer te hebben maar we kregen een heus appartement. En het ontbijt was meer dan voldoende.
GOED KIEZEN IS NIET VERLIEZEN
Er is in deze streek heel wat te bezoeken; vooral natuurlijk over de Landing van Normandië. Logisch ook. Na de invasie bleef er wel op elk veld, bos of strand materiaal over dat onbruikbaar was geworden of gewoon niet langer enig nut had. Genoeg materiaal om in elk dorp wel een museum te openen.
De streek ademt oorlog. Het is haast onmogelijk om een straat door te rijden zonder een herdenkingsmonument gezien te hebben of zonder een museum over de landing of een van de fameuze mijlpalen van de voie de la Liberté van Patton gepasseerd te zijn. Allemaal terecht natuurlijk.
Met andere woorden, er is dus keuze te over maar vaak wordt – natuurlijk – hetzelfde verhaal verteld. Wij kozen er enkele uit.
Cherbourg
Uiteraard deden we Cherbourg aan. De naam alleen al klinkt als een klok. Niet alleen was dit dé Trans-Atlantische haven vanwaaruit de Titanic eindelijk richting New York zou varen. We weten allemaal hoe die trip afliep…
Maar natuurlijk is dit ook de haven die in 1944 als eerste haven terug in handen van de geallieerden kwam om daarna voor de rest van de oorlog cruciaal te blijven voor de bevoorrading van de troepen.
Cherbourg is ook de stad van Cité de la Mer. In de prachtige Art-Deco gebouwen van Trans-Atlantische haven kan je letterlijk uren ronddolen zonder je een seconde te vervelen.
Cité de la Mer een museum noemen, zou de waarheid toch ietwat geweld aan doen. Het is veeleer een wetenschapspark dat zich toespitst op de onderwaterwereld. In verschillende gebouwen kan je steeds weer een ander aspect van de onderwaterwereld ontdekken. Zo staat en hangt de inkomhal vol met allerhande duikboten die gebruikt werden om de onderwaterwereld te exploreren. We geloofden het eerst niet maar op een bepaald moment stonden we dus voor (een replica van) de deepsea challenger van James Cameron… Weten dat die boot voor het eerst op een diepte van meer dan 10 km is geraakt, is toch indrukwekkend.
En dat is nog maar het begin van het bezoek.
Meteen buiten, is het kiezen wat je eerst doen: naar de Aquaria, een 3D experience, naar het verhaal van de laatste momenten van de Titanic of naar Le Redoutable. Van keuzestress gesproken.
Die Redoutable, dat was toch iets. Het is de grootste nucleaire duikboot die voor het publiek opengesteld is. En als we zeggen groot, dan is het echt wel groot. Niet minder dan 128 meter lang, 65 bemanningsleden en 16 kernkoppen. Straf. Om toch te weten wat al die meters, kabels en meettoestellen aan boord zijn, kregen we een Nederlandse (yes) audiogids. Echt goed ! Alleen al voor deze mastodont, is een bezoekje aan Cité de la Mer een aanrader.
Maar ook de recent geopende tentoonstelling over de laatste uren van de Titanic is een bezoekje waard. Mooie aanvulling op hetgeen we in Belfast zagen trouwens.
Meer info over deze cité vind je hier.
Deden we nog :
Sainte-Mère-Eglises, Phare de Gatteville, Saint Vaast, Utah beach maar dit is voor een andere keer 😉
En de rest van de vakantie ? Daarvoor gingen we naar Parijs. Maar daarover later meer.