In november gingen op verkenning in Cotentin. In deze eerdere blog (klink hier) en ook in deze blog gaven we al enkele mooie plekjes …
en we zijn nog niet uitgepraat 😉 In deze post nemen we jullie mee naar een absolute must in deze streek, de stranden.
In Normandië verblijven, zonder naar één van deze historische stranden te gaan, is als een café zonder bier. Dat gaat niet.
Jaren geleden gingen we al naar Omaha Beach met het gigantisch Amerikaans kerkhof. We liepen toen ook op de stranden van Arromanches en de vele caissons van de Mulberryhaven verrasten ons. Het was toen een warme zomerse dag. Een gigantisch verschil met de regen die we nu hadden bij ons bezoek aan Utah Beach.
In de gietende regen gingen we nu naar het meeste Westelijke strand van de landing van Normandië, Utah Beach bij La Madeleine. Op het strand is er een museum gebouwd rond enkele bunkers van de Widerstandsnest 5, een Duitse bunker dus. Je moet het echt wel gezegd zijn, want in het museum zelf merk je daar niet veel van.
In tegenstelling tot hetgeen we dachten, vertelt dit museum niet het verhaal van de landing op dit strand of bij uitbreiding de verschillende stranden, maar meer in het algemeen over deze episode in het laatste jaar van de Tweede Wereldoorlog. Uiteraard konden we een aantal typische vaar- en voertuigen zien die gebruikt werden bij de landing. In de aan het museum aangebouwde hal, staat nog een originele B-26 bommenwerper!
Het museum is ok, al waren we er wel niet laaiend enthousiast over. Nu ja, we kwamen dan ook van het Airborne museum van Sainte Mère Eglise. Niet dat we al verzadigd waren, integendeel, maar de verwachtingen lagen hoog. Hoe meer ze ons verwennen in een museum, hoe hoger de verwachtingen voor het volgend museum.
Dit museum is dus goed maar kan lang niet op tegen dat museum in Sainte Mère Eglise.
De beelden die we buiten het museum, op weg naar de historische stranden tegenkwamen, waren daarentegen wel heel indrukwekkend en pakkend.
Ondanks de gure wind, hebben we natuurlijk toch nog eens een blik geworpen op de stranden waar 75 jaar geleden de hel losbarstte. Gegarandeerd kippenvel als je denkt hoe men hier voet aan wal zette, met de vijand voor zich en geen weg terug. De filmfragmenten die we net tevoren gezien hadden, konden we perfect plaatsen in de setting van het bewuste strand. En net dat, maakte ons zicht op de zee en het strand heel bijzonder.
Verrassend genoeg kwamen we hier ook een borne van de Voie de la Liberté tegen met nummer ‘0’, en dit terwijl we in Saint Mère Eglise het verhaal hadden gekregen dat de eerste paal daar stond. Na wat zoekwerk bleek dat de borne op Utah Beach er eigenlijk gekomen is doordat de burgemeester van La Madeleine vond dat de eerste stappen van de Voie de la Liberté op zijn strand begonnen zijn. (La petite histoire, je weet wel…)
Al staat het museum niet in onze top-ranking, het blijft een plaats die een bezoekje waard is. Absoluut. En uiteindelijk rij je geen 100-en kilometers om op je hotelkamer in je luie zetel te liggen. 😉
Wat we nog deden op Cotentin, lees je een volgende keer.
