Op en over de Skreve – Rekkem – Smokkelaarspadroute – 11 km

Into the wild

Wandelen; het is iets wat we het laatste jaar bijzonder hebben leren appreciëren. Eens gewoon met de neus in de wind buiten zijn, zonder dat aan het einde van onze stappen een museum of monument lag.

Zo zie je maar, 2020 heeft dus zeker ook lichtpuntjes gehad.

Wes gerust, we zijn nog altijd geen hikers of rugzakadepten geworden en we hebben absoluut geen plannen om ons terug te plooien in de natuur of om te gaan kamperen. We hebben nog altijd een – voor ons gezonde – mix nodig van natuur en cultuur.

We blijven natuurlijk nog altijd wie we zijn en gaan dus altijd op zoek naar een nieuw plekje. Ook op dat vlak zijn we nog altijd geen gewoontedieren. Het ongedurige bloed dat door onze aderen loopt, laat ons niet toe iets anders te doen.

We wisselen nu al eens vaker een museumbezoekje af met een fikse (of minder fikse) wandeling. En ja, de tieners zouden tieners niet zijn als zij af en toe het nodige gepuf en geklaag over pijnlijke voeten of benen, of over honger of dorst, spuiten. Soit, they’ll live.

Bekijk het eens van de andere kant

Het leuke aan wandelen is ook dat je op plaatsen komt die je alleen van langs de andere kant kent. Je komt in achterafstraatjes waar je enkel nog maar gepasseerd bent op weg naar eender waar. Je let nu op de bovenste verdiepingen of speciale architecturale details waar je anders – tijdens de ratrace – zo aan voorbij ging. En dan spreken we nog niet over de ontelbare trage wegen die doorheen de velden en weiden lopen en waarvan we amper het bestaan wisten.

En zo kwamen we tijdens de Smokkelaarspadwandeling in Rekkem tot onze verbazing aan de andere kant van ‘den bareel’. De bareel als in ‘de slagboom’ van de grensovergang aan de E17 tussen België en Frankrijk. Ontelbare keren zijn we via deze grenspost richting La Douce France gereden, voor een reis of daguitstap of shopping-trip (al is dat laatste in aantal wel bijzonder minimaal te noemen). We hebben deze grensovergang serieus zien veranderen. Van echte grenspost bij bijhorende mensen met kepies, tot vervallen, vervuilde én beschamende laatste of – erger nog – eerste meters op Belgisch grondgebied. Het gerucht doet gelukkig de ronde dat de site een facelift zal krijgen. Fingers crossed dus dat de eerste (en laatste) indruk van een land terug warm (en menselijker) wordt.

Over de skreve

Zo zie je maar, wandelen is niet alleen genieten maar ook nadenken, confronterend over datgene wat anders aan je voorbij vliegt.

En dat maakt een wandeling des te interessanter. En dat zoeken we ook net in onze wandelingen. Hoe meer spreekwoordelijke hoekjes er af zijn, des te leuker we het vinden. Bring it on. Een wandeling met de naam ‘smokkelaarspadwandeling’ die we op de site van Menen vonden, sprak ons dus onmiddellijk aan. We wilden wel eens gaan kijken over welke paadjes er destijds (en misschien in een niet zo ver corona-lockdown-verleden) clandestien over de skreve gegaan werd.

En toegegeven, we waren verrassend snel in het land van le vin, le pain et le Boursin. Zonder het goed en wel te weten. Het was veeleer door het plotse opdoemen van enkel maar Franse autokentekens en het veranderende asfalt dat we doorhadden dat we de grens overgewandeld waren. Nergens een vlag of vlaggetjes. Nergens een grenspaaltje, hoe klein ook. Je kan ook niets anders verwachten van een smokkelaarspad. Geruisloos de grens oversteken maakte wellicht destijds het verschil tussen het slagen of falen van de smokkeltocht.

Fascinerend toch. Als de kiezels in de berm hun verhaal zouden kunnen vertellen, ….

Puur genieten

De rest van de 11 km lange wandeling zit boordevol prachtige vergezichten, glooiende landschappen, verweerde kasseien, plattelandswegen, langs de grens enkele bunkers, een beeldhouwwerk en hier en daar een stukje ‘bewoonde wereld’. Puur genieten dus en dat blijkt meer dan genoeg uit de foto’s.

O ja, tot onze verbazing passeerden we ook aan de vzw Ons Erfdeel. Beetje verrassend toch om een vzw die bruggen maakt tussen alle Nederlandstaligen in de wereld en die de Nederlandstalige cultuur promoot daar op de grens tussen Frankrijk en België te vinden. Check zeker hun website even op https://www.de-lage-landen.com/!