Paris is always a good idea

Paris nous manque … toujours…

Toegegeven, het was weeral veel te lang geleden dat we richting de lichtstad gingen. Plannen waren er al in overvloed geweest maar die sprongen steeds af. Iets met hyperactieve gele hesjes en een panische angst om tussen al dat geweld te geraken. Gewoon geen zin in.

Maar de gele hesjes komen enkel boven water op zaterdag en als we dan in een schoolvakantie op een weekdag in Parijs kunnen geraken, dan doen we dat toch gewoon 😉 . Problemen zijn er om opgelost te geraken and so we did.

…Paris se réveille…

Een paar nachtjes in Parijs; het is eens wat anders. Meestal doen we gewoon een dagje op en af (wat vanuit Kortrijk nu niet echt onoverkomelijk ver is). Maar nu wilden we Parijs zien ontwaken. Spannend.

Nee, we zouden niet pal in het centrum logeren en daar was een goede reden voor. Jaren geleden had onze oudste zoon eens `s nachts een lijstje gemaakt met steden/plaatsen waar hij zeker nog eens wilde naar toe gaan. Singapore stond er tussen, maar ook Sint-Petersburg en Sidney… We hebben dus nog werk aan de winkel want ondertussen heeft zijn lijstje bijval gekregen bij de twee andere (bijna) tieners.

Maar hey, Versailles stond er ook op en dat was voor ons toch net iets ‘realiseerbaarder’ in de paar dagen herfstverlof die ons in november nog restten.

Verbazend genoeg zou het toch nog een eindje rijden zijn van hartje Parijs naar Versailles. Vandaar dus dat we een overnachting zochten in de ‘buurt’ van het kasteel der kastelen (allé, toch in Parijs).

Versailles it is

Wij dus vlak na openingsuur richting Versailles. Alle stress over ‘zullen we er kunnen parkeren‘, was volledig overbodig. Onze bolide konden we zonder problemen vlak voor (écht letterlijk dus) het kasteel kwijt. Het begon dus al voorspoedig en veelbelovend.

Over het halfuurtje aanschuiven, gaan we niet klagen. Het zicht op een ellenlange rij, deed ons huiveren maar buiten alle verwachtingen om bleef de rij gestaag vooruit naar binnen glijden.

Audiogids om de nek (helaas niet in het Nederlands) en we konden er aan beginnen. Vol verwachtingen, dat zeker.

Zo groot als onze verwachtingen waren, zo groot was onze teleurstelling nadien ( #sorryverysorry) : ‘was het maar dat‘. Zeggen dat er toch het een en ander in dit paleis is gebeurd, is een understatement. Napoleon, Louis VX en konsoorten, de sneeky vlucht van Maria-Antoinette op de vooravond van de Franse revolutie , we zagen het allemaal voor onze ogen. Het kunnen bouwen van een gigantische stulp voor een maîtresse onder de ogen van je vrouw; je moet het maar verkocht krijgen; straf. En natuurlijk nog de verschillende verdragen die er afgesloten zijn.

Één voor één spectaculair en onevenaarbaar maar eenmaal in de kamers en zalen, kregen we dat bijzondere gevoel van ‘hier staan we dan toch‘ niet; zelfs niet in de beroemde spiegelzaal. Te veel volk, te veel drummende toeristen, te weinig info op de audiogids, te hoge verwachtingen… wie zal het zeggen.

Nu, we zijn wel blij dat we dit bezoekje kunnen afvinken van onze bucketlist. Liever kunnen zeggen ‘was het maar dat’, dan te moeten zeggen ‘hadden we het toch maar bezocht’.

Een wandeling in de tuinen en een bezoek aan Le grand Trianon en Le petit Trianon, konden onze mening ook niet echt veranderen, al heb je wel ruimte zat om rond te lopen.

Zijn wij de enige die er zo over denken, of denken jullie er ook zo over?

Boulogne-Billancourt – Musée des années 30

Een museum hoeft niet wereldvermaard en groot te zijn om groots te zijn.

Na de hectiek van Versailles, konden we ons hartje ophalen in een verrassend kalm (wat volkomen ten onrechte was !) museum in Boulogne-Billancourt, ten westen van Parijs.

Het Musée des Années Trente gaat – hoe kan het ook anders – over de kunst in de jaren 30. Niet alleen de beelden van Paul Landowsky lieten een grote indruk op ons na. Ook de pas geopende tentoonstelling over de laatste reis van de pakboot ‘Île de France‘, is zonder enige twijfel een expositie om U tegen te zeggen. Door een spectaculaire speling van het lot, konden heel wat originele stukken (waaronder heel wat meubilair) van de sloophamer gevrijwaard worden. Gewoonweg schitterend.

Op naar het centrum – Musée d’Orsay

Op dag 2 gingen we het centrum in.

Omdat we het er zo leuk en makkelijk vinden, parkeerden we zoals steeds in de parking Place de la Concorde. Echt een aanrader ! Worth every cent !

Hier zouden we nog een ‘bucketlist puntje’ afwerken: het Musée d’Orsey.

We kunnen heel kort zijn: prachtig monumentaal gebouw, indrukwekkende schilderijen (Monet, Manet, Degas en Van Gogh’s in overvloed) , verrassende collectie art deco meubilair met namen als Henri Vandevelde en Victor Horta) en een immense collectie beeldhouwwerken. Doen dus !

Uitsmijter – Axe Majeur (Cerny)

Wandelen in een kunstwerk, het is altijd wel wat speciaals. In Cerny bezochten we nog de 3.2 kilometer lange Axe Majeur van Dani Karavan.

Je dwarst onder andere een gigantisch desolaat plein, je gaat door een zuilengalerij, moet ontelbare trappen af en gaat door een boomgaard, over een bloedrode brug om uiteindelijk een uitzicht te hebben op een piramide in het water. Bijzonder maar blijkbaar voor de locals niet zonder de nodige polemiek. Tja, met een kostprijs van 38 miljoen is het misschien niet vreemd dat niet iedereen er dezelfde ideeën over de noodzaak op nahoudt. Maar het is er nu, dus we kunnen er even goed van genieten !

Waar verbleven we?

We zijn niet moeilijk. We zochten een hotelletje buiten Parijs, dicht bij Versailles. Veel keuze heb je daar niet, tenzij je natuurlijk de lotto hebt gewonnen 😉 . Het hotel B&B was heel keurig, minstens wat de kamers betrof; nette, comfortabele en ruime kamers. Tiptop dus.

Maar het ontbijt… we wisten dat het basic zou zijn, maar er is blijkbaar een verschil tussen basic en basic. Nu ja, een ontbijtje is snel ergens gehaald natuurlijk. We leven nog.

We sluiten niet uit dat we nog eens voor een paar dagen naar Parijs gaan … (#sorrynotsorry) maar – zoals al te verwachten – zoeken we voor die volgende keer een ander verblijf. Iemand een gouden raad??