We trappen ongetwijfeld een open deur in en spelen voor de befaamde captain obvious als we zeggen dat we iets hebben met roadtrips. Een zomervakantie met maar één stop valt bijzonder moeilijk te rijmen met ons ongedurig en nieuwsgierig karakter…. en dat blijkt erfelijk te zijn. Bij het uitdenken van onze zomervakantie – waar we nu letterlijk midden in zitten – kwamen de kinderen spontaan met hun eigen voorstellen af; de ene al wat spectaculairder dan de andere; de ene al wat haalbaarder dan de andere. Constante was wel, dat alle voorstellen roadtrips waren.
Dus ja, is het niet nature, dan is het alvast nurture, die ervoor gezorgd heeft dat onze manier van reizen op onze kinderen is overgeslagen. Moet het gezegd; dit kunnen we alleen maar toejuichen.
China, Amerika en Australië werden op tafel gelegd, maar die werden – voorlopig althans – eventjes aan de kant geschoven. Ergens in ons hoofd is er namelijk een stemmetje dat zegt dat we eerst heel Europa gezien willen hebben, om dan de so called grote plas – in welke richting dan ook – over te steken.
Dat het Europa zou worden en dat de roadtrip van thuis uit zou starten, dat was het eerste punt dat vaststond. Kwestie van de keuzestress wat te temperen.
Er passeerden enkele haalbare hypotheses de revue. De ene wilde naar Helsinki, aangevuld met de Baltische staten, en ja, waarom dan ook niet Sint Petersburg. Als je daar zit, kan je evengoed even ‘doorsteken’.
De andere opperde Portugal, Spanje tot aan Gibraltar (en wat zou het dan mooi zijn om even onze neus in Marokko te steken).
En zo bleven de voorstellen en opties maar komen.
Uiteindelijk werd het een roadtrip richting de Balkan waarbij de langste periode in de buurt van Sarajevo zou doorgebracht worden. Misschien een beetje een vreemde – lees: niet toeristische – keuze maar voor ons eigenlijk helemaal niet. Het verhaal van de moord op Franz Ferdinand had ons pad al in Brussel en Wenen gekruist. Maar in Sarajevo zouden we de plaats des onheils kunnen spotten.
Het zou meteen ook het moment worden om de voor ons nog zo recente oorlog van 1992-1995 te doorgronden; Bosniakken, Serviërs, Kroaten, Bosnische-Serviërs, … katholieken, orthodoxen, moslims…Srebrenica, Banja Luka, Mostar, beleg van Sarajevo… allemaal begrippen die zoveel herinneringen uit onze jeugd oproepen. Het lijkt een kruitvat maar misschien zien we dat als buitenstaander wel helemaal verkeerd; maar misschien ook niet. Benieuwd.
Eenmaal de eindbestemming vastligt, is het enkel een kwestie van de tussenstops te bepalen. Deze stops moeten minstens even inspirerend en boeiend zijn als de hoofdbestemming. Dit jaar werden het onder andere stops in München, Salzburg, Zagreb, Ljubliana, Milaan en Dijon.
Het zou dus – opnieuw – geen strandvakantie worden (no offense) – maar een misschien fysiek uitputtende reis maar psychisch zo inspirerende en zuurstofgevende reis.
We zitten nu halverwege; München, Salzburg, Zagreb en Sarajevo zijn al aan de beurt geweest. Tot nu toe is het een meer dan fantastische trip geweest. Maar.. daarover later meer…
Leuk , Ljubljana deden wij op twee dagen (27 en 28 juli 2019) zeer mooie stad alsook Bled ( niet ver van Ljubljana) Triglav natuurpark met Vintgar kloof (al te bezoeken voor 8 u ) tip van onze gastheer in Bled 😉 dan loop je er bijna alleen .