Rome met tieners- de 10 must-visits (en enkele praktische tips)
Rome met tieners?
Dat klinkt toch aanlokkelijk ! Rome is zo één van die plekjes waar we van jongs af aan op elke schoolbank al zo vaak iets over vernamen. Tijd om eens rond te gaan dolen op de plaats waar Cicero, Caesar, Nero of Hadrianus (om er maar enkele te noemen) maar ook Mussolini over de straatstenen schuifelden.
We geven niet alleen onze tips voor must–visits maar we geven ook enkele praktische tips!
1. Colosseum én Palatijn – must do !
Ten eerste is een bezoekje aan het indrukwekkende Colosseum een absolute aanrader. Zonder hier gepasseerd te zijn, heb je Rome natuurlijk niet echt leren kennen. 😉
Toen de bestemming van onze zomerreis eindelijk bepaald was – lees nauwelijks een week voor afreizen #shameonus -, zette onze jongste het Colosseum onmiddellijk op het to do lijstje.
Het is en blijft natuurlijk een arena die tot eenieders verbeelding spreekt; zelfs al zijn we al in Arles of in Orange geweest.
In het toegangstickets voor het Colosseum zit ineens ook een toegangsticketje voor het Forum Romanum en voor het Palatijn.
Misschien is het doorkruisen van deze andere sites wel het meest interessante! Op het Palatijn vind je restanten van gigantische chique villa’s en paleizen van notabelen en koningen. Het Forum Romanum is natuurlijk de plaats waar je moet zijn om de tempels, de een al wat groter en glorieuzer dan de andere, te bewonderen, en eigenlijk het hart van de hele Romeinse beschaving.
Beide sites bezoeken lijkt misschien veel, maar als je een Full Experience ticket hebt, dan zijn je tickets 48 u geldig (anders zijn ze 24 u geldig). Let wel: het ticket staat op uur dat aangeeft wanneer je in het Colosseum kan. Het Palatijn en het Forum Romanum kan je binnen zonder tijdslot.
Onder de 18 jaar betaal je geen ticket. Je moet wel ter plaatse aan de loketten de extra gratis tickets ophalen.
2. obelisken en zuilen à volonté (en hun verhaal)
Wist je dat er in Rome verschillende zuilen en obelisken staan? Sommige zijn gemaakt door de Romeinen en verheerlijken één van de vele veldslagen, andere zijn dan weer zonder blikken of blozen ‘meegenomen’ uit Egypte. In totaal zouden er acht oude Egyptische en vijf Romeinse obelisken verspreid staan over de stad. De zuilen over de veldslagen moet je eigenlijk lezen als een stripverhaal, best wel indrukwekkend.
Er staat gek genoeg ook een piramide in Rome… for real. Het gaat om de Piramide van Cestius uit de 12 voor Christus.
3. ga op zoek naar het land van één herenhuis groot
Nee, we hebben het niet over Vaticaanstad. Daar gingen we uiteraard naar toe maar dat is voer voor een aparte blog, toch?
We hebben het hier over de Soevereine Militaire Hospitaalorde van Sint-Jan van Jeruzalem, van Rhodos en van Malta (kortweg de Orde van Malta). Hun Pallazo di Malta aan de voet van de Spaanse trappen, op de Via Condotti 68 is hun stukje grondgebied. Je zal het paleis (en andere gebouwen die door de Orde gebruikt worden) wel snel herkennen aan de vlag met het Maltese rode kruis. Een natie dus met een grondgebied van één herenhuis; al is het wel een gigantische herenhuis.
4. de stad van de 1000-en fonteinen en nasoni
Rome zou meer dan 2000 fonteinen hebben. Toegegeven, groot of klein, indrukwekkend of eerder verdoken, ze zijn in de zomer één voor één leuke plekjes om even te verfrissen. Het water van de fontein is niet drinkbaar (al trekken sommige zich daar niet al te veel van aan… we liepen geen enkel risico 😉 ). Drinkbaar – gratis – water vind je daarentegen wél aan de 2500 nasoni, kraantjes dus.
5. kerken-kerken-kerken en het Pantheon – amen to that!
Nog een cijfer: Rome telt niet minder dan 900 kerken. Tijdens elke wandeling door de straten van de eeuwige stad kwamen we op tijd en stond een kerk tegen. We hadden zeker niet de intentie om ze allemaal te bezoeken, maar kozen er lukraak of welgekozen enkele uit:
***
. Op den bots gingen we de Chiesa di Sant’Ignazio di Loyale binnen. Bleek het een mooie barokkerk te zijn met een hoekje af. Het lijkt namelijk of de kerk een prachtig beschilderde koepel heeft maar niets is minder waar. De gigantische plafondschilderingen zijn gewoon een grote tromp l’oeil. Knap gedaan. Je kan in de rij staat om het plafond via de spiegel te bewonderen of je kan je op een stoel neervlijen en zelf omhoog kijken om het fantastisch mooie gezichtsbedrog te bewonderen.
De toegang tot de kerk is gratis.
***
. We bezochten ook de hoofdkerk van Rome, San Giovanni de Laterano. De aartsbasiliek dateert eigenlijk van de 4de eeuw na Christus. Na verwoesting door een aantal branden en twisten tussen adel en de Kerk werd dit zelfs tijdelijk de woonplaats van de Paus. Het gebouw, waar eigenlijk amper een bezoeker loopt, is meer dan een bezoekje waard: de fresco’s op het plafond werd ontworpen door Michelangelo, de groene poorten komen oorspronkelijk van het senaatsgebouw van het Forum Romanum en de gigantische beelden van de apostelen zijn gemaakt door leerlingen van Bernini.
De toegang tot de kerk is eveneens gratis. Je moet enkel even door een veiligheidscontrole.
***
. De derde kerk die we in Rome bezochten, was het Pantheon. Een specialleke natuurlijk want het pantheon is het best bewaarde Romeinse bouwwerk ter wereld. Het Pantheon is gebouwd in opdracht van Keizer Hadrianus maar werd in de 7e eeuw omgevormd tot een kerk. De kerk is nog steeds in gebruik wat maakt dat je op zaterdag, zondag en op feestdagen een plekje moet reserveren. Zonder reservatie blijf je onverbiddelijk buiten. Op andere dagen is de kerk vrij toegankelijk.
Enkele leuk weetjes:
- de diameter van de koepel is gelijk aan de hoogte van het gebouw, namelijk 43,3 meter.
- bovenaan de koepel zit een opening (oculus)
- wanneer de nacht en de dag even lang zijn, valt de zon op het middaguur precies op de deur van de tempel door deze opening
- twee nissen worden nooit verlicht door het oculus; de nissen waar vroeger de beelden van de goden van de onderwereld stonden
Duidelijk dat die oude Romeinen niet vies waren van een beetje denkwerk en symboliek.
6. Fenomenale uitzichten IN Rome
We vinden het altijd heel leuk om de stad vanuit de hoogte te kunnen bekijken. We vonden twee plekjes in Rome waar je een verrassend spectaculair zicht hadden over de stad en de omgeving.
***
Engelenburcht – Castel Sant’Angelo
Het eerste zicht hadden we vanop het dak van de Engelenburcht. Het loont dus zeker de moeite om in deze ronde burcht helemaal tot boven te gaan. Mocht je het je afvragen, de Engelenburcht zelf is een plekje met een bijzondere geschiedenis. Oorspronkelijk was het een praalgraf van Keizer Hadrianus. Daarna, en na verschillende verbouwingen, werd het een gevangenis of de vluchtplek voor de Paus als het in het Vaticaan figuurlijk te warm werd. Er zou zelfs een rechtstreekse geheime verbinding zijn tussen het Vaticaan en de burcht.
***
Monument vaderland – Altara della patria
Een tweede zicht hadden we van op het Monument voor het Vaderland. Het gigantische wit marmeren monument werd opgericht ter herdenking van de eerste koning van Italië, Victor Emanuel. Het monument is tegelijkertijd ook het monument voor de onbekende soldaat.
Voor het uitzicht moet je naar het dak van het monument trekken. Hiervoor moet je een ticketje voor de lift kopen. De lift zelf zit een beetje verstopt. Weet gewoon dat, wanneer je geen witmarmeren trappen meer omhoog kan, je om het hoekje moet gaan en daar vind je de toegang tot het dak.
Met het ticketje van de lift (te koop aan de lift of beneden aan de trappen) kan je ook het museum over de eenmaking van Italië bezoeken. Het museum bevindt zich in de buik van het monument en is ineens een ideale verkoeling om terug af te dalen.
7. the everlasting hotspots – mensen kijken
Natuurlijk wilden we ook dé alom bekende hotspots van de stad zien. Jaja, we liepen ook op en af op de Spaanse Trappen en voelden ook eens aan het water van de Trevifontein (nee, we smeten geen geld in de fontein… wie heeft dat überhaupt uitgevonden…). Oh ja, de 80 mln liter water die dagelijks door de fontein spuit, wordt hergebruikt. Vandaar dat je niet van het water van de fontein mag drinken. En op die Spaanse trappen is het ten strengste verboden om te zitten. Tot voor kort spoten ze de trappen zelfs nat (wat uit zichzelf leidde tot lege trappen) maar nu zorgen de aanmaningen van de ijverige carabinieri ervoor dat er niet op de trappen gezeten wordt.
Laat ons zeggen, we zijn er geweest maar keken op deze plaatsen vooral naar de menselijke zoo. Altijd leuk 😉 .
8. sportstadium Foro italico – Stadio dei Marmi
Rome is een drukke, bruisende stad. Om toch een keer aan de drukte te ontsnappen, trokken we naar het Stadio dei Marmi (letterlijk vertaald: het stadium van marmer).
Het stadium werd oorspronkelijk door Mussolini ontwerpen en door Il Duce gebruikt tijdens grootse parades. Los van dit zwarte gedachtengoed, moet het gezegd dat het een indrukwekkende plek is. Rondom de met carrara-marmer bekleden zitbanken staan 60 indrukwekkende marmeren beelden van sporters.
Tussen dit stadium en het Olympisch stadium waar nu beide grote voetbalploegen van Rome spelen, ligt er ook nog een mozaïek vloer die het bekijken meer dan waard is.
En ja, aan de ingang staat nog steeds een gigantische zuil ter ere van Mussolini… vreemd maar waar.
9. opmerkelijke plekjes op de Tiber
Door Rome stroomt de Tiber. Vreemd genoeg is die groen van kleur… De kinderen gaven spontaan mee dat de Tiber stinkt, en ongelijk hebben ze niet.
Dat neemt niet weg dat het de moeite loont om eens een stukje langs de Tiber te wandelen. We gingen op zoek naar de oudste riool van Rome, naar een halve brug die nog in de Tiber staat en naar de oudste nog bestaande Romeinse brug. Leuk zoektochtje.
10. afval van de oude Romeinen – Monte Testaccio
Ten slotte ontdekten we nog een heel leuk plekje: de Monte Testaccio. Deze berg in de stad is niet makkelijk te vinden maar toch een plekje waar je eens moet naar zoeken. Het is een afvalberg midden in de stad én omzoomt door woningen. Het is niet zomaar een afvalberg, maar een afvalberg van de Oude Romeinen en bestaat op een 15 meter hoge stapel aarden amforen. Op deze plek werd de uit Spanje ingevoerde olijfolie overgeladen uit de zware Spaanse amforen in kleinere porties. Aangezien de productiekost van de amforen zo laag waren en de transportkosten daarentegen zo hoog, was het voor de oude Romeinen veel goedkoper op de amforen weg te gooien…. op de Monte Testaccio. Er zouden naar schatting tussen de 25 en 53 miljoen amforen liggen!
De site is enkel met toestemming van de lokale autoriteiten mogelijk. Van op straat kan je er wel hier en daar een glimp van opvangen.
Effe praktisch – Parkeren in Rome
We waren op voorhand verwittigd dat het geen sinecure zou zijn om te parkeren in Italië, en al zeker niet in Rome. Eerst en vooral moet je de LTZ (Rome’s Limited Traffic Zone) zien proberen te vermijden.
Verder is een verwittigd man er twee waard. We keken en bekeken dus heel goed de verschillende parkings in de stad. Parkeren in de stad leek ons nog altijd een betere, lees: veiligere, optie dan de auto buiten de stad aan een – onbewaakte – parking achter te laten en daarna het openbaar vervoer te nemen.
Afhankelijk van de locaties die wilden bezoeken, parkeerden we in volgende parkings: Parcheggio Saba Villa Borghese, Interparking Italia Srl – ES Park Giolitti Roma Termini en Parcheggio l’auto Terminal Gianicolo (bij de laatste goed zorgen dat je niet de busparking volgt). Kies je een andere parking, weet dat de meeste met valet-service zijn (je weet wel, waar je je sleutels moet afgeven).
***
Effe praktisch – Rijden in Rome
Tja, rijden in Rome… waarschijnlijk kan je daar hele boeken over schrijven. In het boek “Bella Figura”, wordt rijden in Italië naar waarheid omschreven als ‘In Italië gelden officiële en officieuze verkeersregels. De ene lap je waar je kan aan je laars, de andere volg je nauwgezet.’ In Rome met de wagen rijden, betekent overal ogen hebben, en vooral naar de rechterkant van de voertuig; rood – en zeker oranje – is een suggestie; pechstroken zijn gewoon een extra rijstrook; enne… knipperlichten gebruiken is niet nodig. Fascinerend om te zien. Het systeem van chaos werkt wonderlijk wel. (Kijk hier maar eens)
***
Effe praktisch – Niet te warm in de zomer?
Of het warm was? Tja… als we zouden ontkennen, zouden we liegen, het metertje schuurde telkens tegen de 40 graden aan… Maar met de nodige lichte kledij, enkele (isolerende) drinkflessen, een waaiertje met de plaatselijke monumenten (of sproeiertje) in de hand, en op tijd en stond een gelatto trotseerden we de loden hitte.
***
Effe praktisch – Eten in Rome
Het is eigenlijk zoals in elk toeristisch omgeving. Je gaat beter een paar straatjes verder om bij een echte lokale Italiaan de voeten onder tafel te steken, dan in de drukke centrumstraten. Het is er niet alleen goedkoper, maar ook authentieker. Bovendien is de lokale Italiaanse kok, met wie je vaak enkel met handgebaren kan communiceren (staat op to do – Italiaans leren 😉 ), bijzonder vereerd om toeristen over de vloer te krijgen. Je wordt dus gesoigneerd.
***
Effe praktisch – Tickets boeken – pas op voor scam
Veel plaatsen die we bezochten, zijn gratis toegankelijk. Op andere plekjes is er niet veel volk zodat het niet nodig is om online een ticketje aan te komen.
Voor de hotspot als het Colosseum is het een ander paar mouwen. Kijk wel goed uit je doppen. Als je Mr. Google raadpleegt, kom je niet onmiddellijk op de site van het Colosseum terecht maar op deze van enkele lokale ticketverkopers; de één al meer shady dan de andere. Niet doen. Het is niet nodig om via een tussenpersoon een ticket te kopen. Maar koop op voorhand een ticket. Dit bespaart je het ellenlang wachten aan het loket of het tevergeefs opdagen bij het Colosseum wanneer er voor die dag geen plekjes meer beschikbaar zijn.
***
Uitsmijter in boekvorm
We kennen natuurlijk Italië en de Italianen. Allé, dat dachten we toch. Tot we in de buik van het land van de dolce far niente reden en bleek dat we een heel verkeerd (lees eenzijdig) beeld hadden van het land en zijn inwoners. Het boek Bella Figura. Waarom de Italianen zo Italiaans zijn. van Joost Houtman en Philip Roose heeft ons geholpen om de Italiaanse cultuur te begrijpen en meer te leren appreciëren.
In de shop van het Colosseum kochten we nog het boek ‘Rome gereconstrueerd’… een flapjesboek dus. Klinkt simpel maar o zo bruikbaar tussen de verschillende tempels en paleizen in Rome.
(In deze roadtrip deden we ook Zürich, Bologna, San Marino, Firenze, Imola, Vaticaanstad aan. Dit is voer voor andere blogjes 😉 stay tuned is de boodschap)
