🇬🇧
Op onze reizen luisteren we in de wagen vaak naar muziek. Zo komen we uiteindelijk aan het eind van de reis automatisch aan een paar deuntjes die ons voor de rest van onze reis blijven herinneren aan die ene roadtrip.
‘Loch Lomond’ is er zo een van.
Bij sommigen doet dit oude Schotse volkslied hen terugdenken aan bacchanalen uit hun studententijd. Bij anderen doet het via de voetbal een belletje rinkelen. De Schotten, chauvinistisch als zij (terecht) zijn, houden er nogal aan om bij internationale voetbalmatchen Loch Lomond luidkeels door het stadion te laten weergalmen.
Steeds weer bezorgen de beelden van een sportarena vol Schotse vlaggen waarbij, zonder uitzondering, elke Schot uit volle borst ‘on the bonnie bonnie banks of Loch Lomond’ meezingt je kippenvel.
Loch Lomond is niet enkel een liedje maar bestaat echt. Het is het grootste meer van de UK en is zeker een bezoekje waard.
Om een zicht te hebben op de spectaculaire uitgestrektheid van het meer (36 km lang en tussen 1 en 8 km breed), moet je – hoe kan het ook anders – de hoogte in.
Wij kozen voor Conic Hill. Vanop de 361m hoge top heb je een adembenemend zicht op het meer en op de prachtige Schotse Highlands en Lowland. Conic Hill zou dan ook net op de grens tussen de Highlands en de Lowlands liggen.
En dat adembenemend zicht mag je ook letterlijk nemen. De fikse wandeling op de heuvelflanken naar de top verplichten je om af en toe een kleine rustpauze te nemen. Misschien maar goed ook, want dit geeft je de perfecte gelegenheid om de vergezichten in je op te nemen – zelfs als het weer wat minder is, zoals toen wij er waren.
