Waarom niet eens een oude staalfabriek bezoeken ?! Völklinger Hütte (D)

Industrieel verleden

Als het eens wat verder mag zijn, maar dan toch weer niet té ver, dan moet je er eens aan denken om in het Duitsland op zoek te gaan naar sporen van het Duitse industrieel verleden.

Dit blijkt uiteindelijk niet zo moeilijk te zijn. Ah nee, want de Duitsers zijn behoorlijk trots op hun verleden van kool en staal, van gas en cokes. De sites waar het vroeger ongetwijfeld zwart zag van de ongezonde rook en waar er een niet te harder geur van industriële activiteit hing, worden allemaal één voor één herbestemd naar groene sites waar het bijzonder leuk vertoeven is.

Nee, de hoogovens of steenkoolputten werden niet afgebroken maar werden op een veilige manier opengesteld zodat de bezoeker zich een weg kan banen doorheen, langs, in en zelfs op het doolhof van de stalen buizen, torens, kuipen of trappen. De kers op de taart is natuurlijk steeds het fenomenale uitgestrekte uitzicht waarvan je op verschillende locaties hoog en droog kan genieten.

Völklinger Hütte

Jaren terug, op onze eerste roadtrip richting Berlijn, bezochten we de site in Duisburg. Het is een understatement om te zeggen dat we toen enorm onder de indruk waren van de omvang van de ovens. En dit was opnieuw het geval toen we deze zomer de site van Völklinger Hütte langsheen de Saar bezochten.

In deze oude staalfabriek, een van de 42 Unesco-Werelderfgoedsites van Duitsland, is er over de ganse site een route van wel 7 km uitgezet waarbij je door elke fase van het productieproces geloodst wordt.

Niet alleen van de gigantische stalen constructies waren we opnieuw onder de indruk – hoe kan het ook anders -, maar ook van de kunst, onder andere van Ottmar Hörl, die in de cokes-opslagplaatsen tentoongesteld werd.

Een aanrader om even te onthaasten, en voor elke liefhebber van verroeste technologie. Elk spoor en luik had zijn functie, en verdient nu de verwondering van de bezoeker!