Wandelen in het charmante Gent

Gluren bij de buren

We zijn de laatste tijd al vaker eens de provinciegrens overgestoken om eens te gaan snuffelen bij onze Oost-Vlaamse buren. Uiteraard kwam het mooie Gent ook al vaak aan de beurt. Vreemd genoeg hadden we eigenlijk nog nooit een echte stadswandeling gemaakt in de Arteveldestad. Je weet wel, zo een wandeling waar je nergens binnen gaat maar je gewoon laat leiden door een plannetje en hoopt om door de kleinste steegjes gestuurd te worden.

Charmant Gent

Op de site visit.gent vonden we heel wat uitgestippelde wandelingen. Uitgestippeld is misschien te veel gezegd. Je moet echt wel het plannetje afprinten of op de smartphone downloaden want de wandelingen zijn in de stad zelf niet aangegeven.

Wij kozen voor de Stadswandeling in Gent, charmant anders. Met zo een titel kon het niet mislopen want net daar waren wij naar op zoek; het charmante Gent.

Op de immer belangrijke kindervraag ‘hoe ver gaan we stappen’ – kinderbenen zijn nu eenmaal de ene dag al sneller uitgestapt dan op een andere 😉 – konden we niet antwoorden. Er is namelijk een basiswandeling van 4 km die je kan uitbreiden met een 5-tal aanvullende lussen, ietsje meer voor de ‘romantici’, voor de artistieke zielen, de waterratten, de fijnproevers of de creatievelingen. Alles samen zou het dus maximum een goede 13,5 km.

De tieners kregen dus ‘zeker 4’ te horen en waren dus zeker enthousiast. De extra kilometers die we uiteindelijk maakten, werden ruim gecompenseerd door de obligate Luikse wafel, Gentse neuzekes en de coffee on the go (voor de mama).

Stil Gent

We parkeerden aan het Citadelpark met het beroemde ’t Kuipke en vertrokken zo richting het Sint-Pietersplein. In normale tijden toch een bruisende buurt. Nu konden we bij wijlen zelfs een speld horen vallen. Bizar. Abnormaal. Ongewoon. Onwerkelijk. Maar in tijden van corona.. helaas niet meer dan normaal. De rustige manier waarop we de stad nu beleefden, liet ons wel op een andere manier naar de stad kijken. Waar we anders uit onze doppen moesten kijken voor een fietsende student, konden we nu rustig in het midden van de straat de prachtige herenhuizen bewonderen.

Via het Sint-Pietersplein met de prachtige abdij (waar je zeker de tentoonstelling Heeren, vertrekt moet gaan bezoeken), passeerden we ook (uiteraard) De Vooruit en het pareltje van De Krook om zo richting het centrum van het centrum te gaan.
Echt; alle highlights van Gent lagen op de route. Maar ook heel wat plekjes waar we nog nooit geweest waren (shame on us): het Patershol, het ‘graffitistraatje’ of het Duivelssteen. Maar ook de Leie, de Schelde, Portus Ganda, de Coupure of de Ketelvaart passeren de revue. Een stad met water… zo fijn.

Altijd leuk om een stad zo beter te leren kennen.

Verdict

Gent is en blijft een heel leuke stad; zelfs wanneer het bruisende plaats heeft moeten maken voor het ingetogene.

En de tieners? Tja, die waren zeker blij om terug onze wagen in de verte te zien staan, maar die waren ook heel blij om die kantjes van Gent gezien te hebben. We hoorden zelfs uitspraken als ‘hoe is dat dan om op kot te gaan’? Dat zegt genoeg zeker?

Niet onbelangrijk in deze coronatijden waar je nergens op café of restaurant kan gaan (wat meestal – zoals bij iedereen – gepaard gaat met een sanitaire stop),… de openbare toiletten aan de Sint Baafskathedraal blijven toegankelijk.