De kop is er af. De eerste indrukken zijn verwerkt. De eerste blogposts zitten ongeduldig te broeden in onze herinneringen.
Tijd voor enkele lijstjes.
De eerste stop die we deze zomer deden was München, de hoofdstad van het Duitse Beieren, of course.
Zoals iedereen, kenden we deze stad aan de Isar onder andere van haar woelige geschiedenis in het Interbellum, van de alom bekende voetbalploeg, en natuurlijk van de Oktoberfesten. Tijdens ons zomers bezoekje konden we natuurlijk dat laatste al schrappen.
Benieuwd wat de stad nog meer te bieden heeft.
Geen paniek. Er is wel degelijk iets te zien. We vonden en zochten heel snel heel wat mooie plekjes. Onze selectie:
-
Deutsches Museum
Het Deutsches Museum heeft eigenlijk voluit het Deutsches Museum von Meisterwerken der Naturwissenschaft und Technik. Meteen is hiermee de lading van dit omvangrijke museum uit 1903 gedekt.
Maak je geen illusies. Net zoals bij andere soortgelijke musea, moet je je niet verwachten aan de nieuwste ultramoderne snufjes. Die zal je tevergeefs zoeken. Wat je wel vindt, is een hele resem aan curiositeiten uit allerlei takken van de wetenschap. We moesten een selectie maken want ‘trop is teveel‘. Wat we in elk geval warm kunnen aanbevelen (lees: waar onze kinderen heel veel plezier aan beleefden) was de zaal waar met heel oude en eenvoudige houten of robuust metalen toestellen allerlei wetenschappelijke fenomenen uit de doeken werd gedaan: zwaartekracht; de Maagdenburgse bollen; middelpuntvliedende kracht; noem maar op, ze kwamen ergens in deze zaal wel aan bod.
Zelfs als dit alles je voor geen meter kan boeien, raden we tóch dit museum aan. Ga dan gewoon rechtstreeks naar de uitkijktoren en geniet er van het indrukwekkende uitzicht over de stad. Dit was alvast een mooi begin van onze rondje München.
Nog een tip: Dit is een bijzonder populair museum. We moeten er geen tekening bij maken: een populair museum, betekent veel volk en dan voornamelijk aan de ingang. Snel een ticketje online kopen (zelfs in de rij – leve de smartphone ;-)) , bleek dé oplossing om de wachtrij te omzeilen. Zeg niet dat we het niet gezegd hebben.
-
Stadswandeling
Geef toe. Je kan in een stad heel wat bezoeken en hierbij van her naar der snellen maar dan heb je de ziel van de stad niet gevoeld. Hiervoor moet je gewoon eens dwalen of verdwalen in de straten en je laten verrassen door hetgeen net achter die ene hoek komt piepen.
Tot onze grote verrassing kwamen we helemaal niet terecht in een grote moderne zakenstad (toch niet in de binnenstad), maar wel in een best gezellig centrum rond de Mariënplatz. De Odeonsplatz naderend, dachten we dat er een festival bezig was – we haastten ons ernaar toe. Bleek het een – gelukkig geciviliseerde – protestmars te zijn. (en zo zagen we er deze vakantie wel nog een paar) Zelfs de (helaas) gesloten kraampjes op de Viktualienmarkt spraken tot de verbeelding.
Eigenlijk heb je nooit het gevoel dat je in een miljoenenstad rondloopt. München wordt misschien spottend wel eens het miljoenendorp genoemd maar ergens klopt het wel. De sfeer van een dorp in een grote stad en hiermee hebben we niets slechts gezegd.
Tenslotte gingen we nog richting de Siegestor; gewoon omdat Leopold II voor de bouw van zijn Cinquantenaire er zijn mosterd haalde. Kijk, daarmee kan je ons wel paaien: een bijzonder verhaal of een bijzondere link met een andere eerder bezochte plaats. Altijd een voltreffer. Je ziet het, we zijn snel tevreden.
-
Engelse Tuin
Deze tuin is een groen paradijs voor zij die de drukte van de grootstad of de warmte van de kasseien willen ontvluchten.
Deze Englischer Garten is een lang gerekt park van bijna 4 km² dat het stadscentrum verbindt met de noordoostelijke stadsgrenzen. Op een zonnige dag zie je locals en minder locals onthaasten – of net niet – op de enorme grasvelden of onder de talrijke bomen. In de reeks ‘je moet het gezien hebben, vooraleer je het gelooft’, telt het volgende vast en zeker. Het park is namelijk doorspekt met de Eisbach, een 2km lange kunstmatige rivier waar je kan op surfen ! Ja echt, je leest het goed, op kan surfen ! Je kan dus echt surfen in het centrum van München.
Wij namen, zoals nog enkelen, genoegen met het kijken naar deze surfers en naar andere sportievelingen die deze een wildwaterbaan’ afzwommen’. Il faut le faire, zoals ze zeggen.
-
Olympiapark
Zoals elke stad die ooit de Olympische Spelen heeft georganiseerd, is ook München bijzonder trots op deze eer die haar te beurt valt.
Het organiseren van deze spelen is één iets, het herbestemmen van de verschillende sites, inclusief de Olympische dorpen, is een ander iets.
Het moet gezegd, de Münchenaren (zo moet je dat blijkbaar zeggen) hebben deze laatste taak ook ter harte genomen. Op onze eerste avond in München liepen we op zoek naar een stevige maaltijd, door een woonwijk. We vonden het toch een ‘specialleke’; rare vormen, veel beton, veel zelfde en toch weer anders. Het was alsof we terug in de tijd gekatapulteerd werden; we gokten de jaren 70-80. Wisten wij toen veel dat we eigenlijk door de spelersdorpen van de spelen van 1972 aan het wandelen waren. Onze spreekwoordelijke frank viel pas later. Eenmaal we dit door hadden, konden we de verblijven wel heel erg appreciëren. Zij die de beelden van de gijzeling van de Israeli’s op de spelen van 1972 nog voor de geest kunnen halen, kunnen deze gebouwen zo aanwijzen. Echt, ongelofelijk frappant hoe de Deutsche Grundlichkeit inzake het behouden van een historische site hier ook doorwerkt.
Zoveel als de tijd in deze spelersdorpen is blijven stilstaan, zo modern en vernieuwend werd de eigenlijk site van het Olympiapark aangepakt. Je kan er ook gewoon niet naast kijken. Dat dak alleen al. Fe-no-me-naal. De site zelf wordt nu gebruikt voor allerlei festiviteiten en concerten. Ook naar de avond toe hangt er een heel gezellige sfeer.
Aarzel niet om de site – en de stad – te bewonderen vanop de Olympiaturm. Tip: Met een snelheid van 7m/s brengt de lift je naar een 180 meter. Gegarandeerd last van je oren als je (zoals wij) geen voorzorgen neemt.
-
BMW
Wie München zegt, zegt BMW. punt.
En in de grote brede lanen aan de rand van de stad, laten de autofanaten heel graag de motor van hun wagen wat extra luid brommen.
Toen we dat de eerste keer hoorden, dachten we van onze sokken gereden te worden, maar aangezien blaffende honden niet bijten, bleef het enkel bij ronkende motoren.
Niet dat we iets hebben met het automerk maar in Wolfsburg hadden de ietwat decadente site van Autostadt bezocht. We dachten iets soortgelijks te kunnen zien in het BMW-museum maar eigenlijk viel dit mee (of tegen, afhankelijk van hoe je het bekijkt). Het museum was dan wel niet open, BMW Welt was dat wel. Naast enkele ‘gewone’ heel recente BMW’s mini’s en Bentley’s en de obligate shop vol merchandising is er niet te zien.
Maar het gebouw… aan de voet van het Olympiapark en het is een pareltje. Echt waar. Kosten, noch moeite werden bespaard om dit uithangbord van het merk te bouwen.
Note to self: Plan je je bezoek voldoende op voorhand, dan kan je zelfs reserveren om de productiehal van BMW een bezoekje te brengen.
-
DACHAU
Iets heel anders. Net naast München, ligt Dachau. Hier kunnen we bijzonder kort zijn. Ga er gewoon eens heen. Het zet je aan het denken. Hier schreven we er al meer over.
Waar verbleven we?
We verbleven in Ibis Budget Olympiapark hotel. Het is een hotel aan de rand van de stad in de buurt – hoe kan het ook anders – van het Olympiapark. De ligging aan de invalswegen is ideaal om de buurt te verkennen. Ook niet onbelangrijk: de wagen kan veilig in de ondergrondse parking.
Voor korte verblijven is dit een perfect hotel. Je hebt een degelijk bed in een ok-kamer met een badkamer die voldoende uitgerust is én het ontbijt is meer dan ok.
Voor langere verblijven zouden wij het niet aanraden, ook al omdat er geen verbonden kamers zijn. Het werden dus chambres séparées. But hey, we survived 😉 (#firstworldproblems)
Aanrader of niet?
München is zeker een aanrader om eens te stoppen en er een paar dagen te vertoeven.
Previous: #roadtripsummer2019; First Impressions , Salzburg
Next: Zagreb
in dezelfde roadtrip: Zagreb / Sarajevo / Ljubliana / Milaan / Dijon *
