Charleroi: streetart en urbex – 10 km
Het lelijke eendje
Waarom niet even gaan wandelen naar de stad die geboekstaafd staat als de ‘lelijkste stad’, niet ‘van België’, maar ‘van de wereld’, Charleroi dus. Want deze amper benijdenswaardige titel kleeft op de grootste én op één na jongste stad (qua bevolking) van Wallonië.
Charleroi was natuurlijk geen echte onbekende voor ons. Jaren geleden bezochten we al eens de mijnsite van Marcinelle, Bois du Luc. En eerlijk, ondanks het feit dat het al enkele jaren geleden is, is het nog altijd een site die we heel graag aanraden.
Is dat echt niet wat overdreven, die bijnaam?
Charleroi dus. We vroegen ons af of het echt zo een lelijke stad was. Zou er dan echt geen enkel plaatsje in de stad van de Carolo’s zijn die als ‘mooi’ bestempeld kan worden? Het is toch onmogelijk dat die mooie plekjes er niet zouden zijn.
Ok, het is waar. Charleroi heeft een zwaar verleden. Mocht het een man (of vrouw) zijn, dan had die beslist diepe groeven in het gezicht. Charleroi werd niet alleen zwaar gehavend in de oorlog, maar is ook getekend door de steenkoolmijnen waarvan de niet minder dan 54 terrils tot op vandaag als stille getuigen de stad lijken te omsingelen. Tenslotte heeft de ondertussen serieus afgekalfde zware staalindustrie ook wel een niet te miskennen stempel op het landschap gedrukt.
Het zware verleden is er dus, maar zijn de Carolo’s dan ook niet bekend voor hun altijd durende blik op de toekomst?
We gingen dus eens kijken.
Streetart it is !
De route vonden we alvast op de site van Belgian Train. Het is een wandeling van 8,6km die je van het station van Charleroi via een verkenning van de binnenstad en een stukje langs de Samber, naar het station van Marchienne-au-Pont brengt. Door ergens (eender waar) aan de Samber gewoon rechtsomkeer te maken, maakten we van de wandeling makkelijk een lus. Uiteindelijk kwamen we op iets meer dan 10km in plaats van de 8,6km.
Een wandeling met de naam ‘street art en urbex’ doet bij ons de verwachtingen wel behoorlijk stijgen. We zijn niet vies van een beetje graffiti en doorleefde vervallen sites met een écht verhaal hebben bij ons een vette streep voor. (al kunnen we afgewerkte plaatsen natuurlijk ook wel appreciëren)
Wij gingen dus op zoek naar de streetart. Lang moesten we niet zoeken. Gevels om met graffiti te bekleden zijn er genoeg; verlaten industriesites ook. Vele stijlen, diverse groottes; de wandeling deed dus was ze beloofde. Tijdens dit deel van de wandeling vergaapten we ons echter niet alleen aan de graffiti of de kunst in de straten, maar ook aan de unieke constructie van over, onder en naast elkaar lopende straten, bruggen en viaducten.
Urbex
En dan die urbex. Na het toertje door de stad, verlieten we de levendige binnenstad om een eind langs de rustige Samber te wandelen. Ondanks het feit dat je pal naast de rivier wandelt, wandel je niet in het groen. We wandelden tussen het industriële verleden van de stad. Van op het jaagpad kregen we aan de ene kant een fenomenaal mooi (allé, dat vinden wij toch) zicht op de gesloten site van Duferco. Nu de afbraakwerken van deze site volop bezig zijn, krijg je toch weer net dat ander zich op het verwrongen staal, op het doolhof van buizen en kabels en op de wirwar van gebouwen en bruggen over de Samber.
Terugkerend namen we het betonnen wandelpad aan de rand van de Samber en zo kwamen we terug uit ter hoogte van het station. Het is eens iets anders.
Wat vonden we er van?
Ok, toegegeven, Charleroi is nu niet meteen de stad met de mooiste parken of pleinen, evenmin is het de stad met de mooiste gebouwen. Maar zeggen dat het de lelijkste stad van de wereld is, is echt wel veel te kort door de bocht. De stad loopt onvermijdelijk nog steeds onder het juk van haar moeilijk verleden. Evenwel merk je dat er toch wel wat moeite gedaan wordt om stilaan terug recht te krabbelen en om met de nodige trots over hun verleden toch verder te gaan. En misschien is de stad nu gewoon schoon in zijn lelijkheid. Maar ook dat is mooi en een bezoekje waard.
Nog een laatste tip…. rij zeker eens de beroemde Ring rond Charleroi rond; de R9. Die is echt uniek in zijn soort. De Ring zelf is enkel 5 km lang maar is opgevat als een echte snelweg, al mag je er maar 70km/u rijden. Hij loopt boven de stad én slechts in één rijrichting. Deze moet je gewoon eens afrijden, het kost je maar 5 minuten…
